Ingezonden stukken pers.
Op deze pagina komen een aantal ingezonden stukken van mij te staan die in de loop der tijden in de plaatselijke en landelijke pers hebben gestaan. Het is de tekst zoals ik ze heb ingestuurd. Dus niet zoals ze eventueel zijn geplaatst.
Ingezonden als een reactie op zonneweiden over een alternatief over grote zonnepaneelschermen in het Nederlands Dagblad van 9 december 2014.
Het ingezonden is geplaatst op 10 december 2014.
Ingezonden in het N D van 12 februari 2013.
In het Nederlands Dagblad van 23 februari 2013 stond een artikel geheten: 'Is uw adoratie van Kuyper terecht ?' Ik heb daar op gereageerd omdat ik in dat stuk iets miste over Pietje Baltus, en over de leer van Kuyper over de Doop. Hieronder mijn ingezonden.
Uit de Stad Tiel.
Tussen kerktoren en minaret
15-12-2011 12:00
TIEL - In het derde nummer van het maandblad 'Het leven in Tiel, Wadenoijen en Kapel-Avezaath' wordt in een zevental bijdragen een beeld geschetst van de verschillende geloofsgemeenschappen.
door Frits Kat
In het eerste artikel wordt in kort bestek de geschiedenis van de Joden in Tiel en omgeving uit de doeken gedaan. De opheffing van het onderscheid tussen religies in 1796 markeerde het begin van een bloeiperiode tot ongeveer 1880. De viering van het 100-jarig bestaan van de synagoge in Tiel in 1939 was een sobere plechtigheid, gelet op 'de dieptreurige toestand van onze geloofsgenoten in het buitenland'. Achttien Joden uit Tiel en 12 uit de omgeving overleefden de holocaust niet. In het tweede en derde artikel wordt aandacht besteed aan de katholieken. In die laatste bijdrage beschrijft Bert Leenders zijn herinneringen aan het Rijke Roomse Leven. Opvallend , maar niet verrassend is de overweldigende indruk van het ceremonieel handelen. In het vierde artikel komen de gebedshuizen van de nieuwe Nederlanders, in concreto Turken en Marokkanen, aan de orde.
Hier openbaart zich het manco van deze aflevering. Het verhaal blijft aan de oppervlakte en had aan inhoud gewonnen als relevante zaken zoals de tegenstellingen tussen soennieten en sjiieten en hun Tielse getalsverhoudingen in het verhaal waren opgenomen. Het leeuwendeel
van dit geloofsnummer zijn de bijdragen van Wim Veerman over de protestanten. De revue passeren de hervormde gemeentes in Tiel en Drumpt, de evangelisch-lutherse gemeente, de gereformeerde kerk en de Molukse evangelische gemeente. Door het nagenoeg ontbreken van archiefmateriaal is het niet mogelijk een indruk te geven van de protestantse geloofsbeleving. Helaas komen zodoende kwesties die tot richtingenstrijd geleid moeten hebben zoals in 1926 het vraagstuk - sprak de slang nu wel of niet tot Eva - niet aan de orde.
'Jeugd en kerk in Wadenoijen' en 'Het geloof in Avezaath' sluiten dit weer rijkelijk geïllustreerde maandblad af.
Reacties
Egbert van de Haar. op 24-12-2011 22:52
Tussen kerktoren en minaret.
Het magazine ‘Het leven in Tiel is allerzins de moeite waard om aan te schaffen. Voor de prijs van € 4,95 krijgt de lezer behoorlijk wat informatie over de stad Tiel en omgeving. In het december nummer, met als titel: Tussen kerktoren en minaret’ schiet de informatie behoorlijk te kort. Het is nog maar de vraag of de Islam de snelst groeiende godsdienst in de wereld is. In de zogenaamde gesloten landen wijken de officiële cijfers soms sterk af van de cijfers die christelijke instanties geven. Dit even ter correctie. Wat mij echter het meest bevreemde in het hierboven genoemde magazine is dat er totaal aan wordt voorbij gegaan aan het feit dat er al sinds 1946 een Gereformeerde kerk ( vrijgemaakt) in Tiel bestaat. Deze kerk, bezit een prachtig gebouw (Magnificatkerk) aan de Beethovenstraat 26. Ik denk dat het probleem is dat de Tielse schrijvers moeite hebben met de principiële standpunten. Als ik de heer Frits Kat goed begrijp vindt hij het jammer dat er niets bekend is over Assen 1926. Dat gaat over de kwestie Geelkerken. Maar over de scheuring in 1942 – 1944 lees ik niets. En dat, terwijl er in Tiel een groeiende en bloeiende Gereformeerde kerk (vrijgemaakt) in Tiel is. Al meer dan 60 jaar. Dus ver voordat er sprake was van de instroom van de buitenlandse werknemers met hun godsdiensten. De Gereformeerde kerk (vrijgemaakt) heeft circa 200 leden. Een groot aantal van hen zijn werkzaam in de stad Tiel of omgeving. Een niet gering aantal van hen doen vrijwilligerswerk in de zorgsector. Ook zijn er een aantal die actief zijn in de gemeenteraadspolitiek.
De twee zwart-wit foto’ s die het artikel over de Gereformeerde kerk aan de Schaapmanstraat sieren zijn inderdaad van de familie Scholtus. Maar zijn een aantal jaren geleden door mij opgespoord. De foto van de trouwerij komt van Rinus Scholtus uit Meppel. Het is de trouwerij van zijn ouders Henk en Lies Scholtus in 1942. In totaal heb ik negen foto’ s kunnen opsporen. Circa zes van de familie Scholtus van het uitvaartcentrum in Tiel. En de hierboven genoemde Rinus Scholtus. En twee van wijlen de heer Jac. Van der Kolk uit Ermelo. Deze foto’ s en nog heel veel meer over o. a. de kerkgeschiedenis van Tiel kunt u vinden op: http://hennepe.jouwweb.nl
Op de bijgaande foto het bruidspaar Henk en Lies Scholtus (1942)
Egbert van de Haar, Tiel.
Joan Derk baron van der Capellen tot den Pol.
Links het artikel in het N. D. Rechts mijn reactie daarop in het N. D.
Juni 2011.
Egbert van de Haar, Tiel.
http://www.nd.nl/artikelen/2009/mei/22/kamer-helpt-om-zwolse-held-uit-rome-te-halen
http://nl.wikipedia.org/wiki/Joan_Derk_van_der_Capellen_tot_den_Pol
---------- ---------- ----------
Eben - Haëzerkerk in de Gasthuisstraat te Tiel.
Eben – Haëzerkerk in de Gasthuisstraat. Illustratie uit: H.W.S. Een voorbeeld van dienende liefde. Van Drs. P. L. J. Wapenaar.
Tielsche Courant.
Tiel, 30 – 8 – ’78.
Geachte redactie.
Onderstaand artikeltje zou ik gaarne als ingezonden stuk geplaatst zien in uw blad.
“Verkoop en sloop Eben – Haëzer.”
Graag wil ik reageren op uw artikel betreffende de verkoop en sloop van de Eben – Haëzerkerk. Het blijkt dat uw blad, in deze, naar mijn gevoel, onvoldoende informatie heeft gegeven. Het is namelijk zo, dat het Amersfoortse bedrijf Vahstal b. v . niet de enige gegadigde was. Een andere gegadigde was de Gereformeerde Kerk ( vrijgemaakt) te Tiel. Deze Kerk had zéér grote belangstelling voor Eben – Haëzer.
Omstreeks januari – februari 1978 heeft deze Kerk een bod gedaan op Eben – Haëzer en de bijbehorende consistorie ruimten. Enige tijd daarna kreeg de kerkeraad van bovengenoemde Kerk een brief waarin zij, als één van de gegadigden, voor een deel van het complex in de Gasthuisstraat, gevraagd werd een bod uit te brengen op dat deel waarvoor zij interesse had. Het gevraagde bod zou gelden tot een juli 1978. De kerkeraad heeft toen het vroegere bod herhaald. Het antwoord was teleurstellend. Omdat uit dat antwoord niet bleek dat Eben – Haëzer aan een ander was verkocht, heeft de kerkeraad het curatorium van de Fundatie voor Christelijke belangen geschreven, dat zij als gegadigde in aanmerking wenste te blijven komen, en dat haar bod óók na een juli 1978 van kracht zou blijven.
Bij nadere informatie door de kerkeraad van de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt is gebleken, dat de verkoop aan de genoemde kerk niet doorging, niet omdat het bod te laag zou zijn geweest. Doch de verkoop in kavels, zou naar de mening van het curatorium te weinig hebben opgebracht. Aan de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt is niet gevraagd , of men in principe bereid zou zijn, het gedane bod te verhogen. Men zou hiertoe gaarne bereid zijn geweest.
Het leek mij goed, U en uw lezers van dit blad, deze toch wel zéér belangrijke informatie te versrekken. Toen de kerkeraad dit zondags aan de gemeente bekend maakte ging er een golf van teleurstelling door haar heen. De Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt is een zéér sterk groeiende gemeenschap, doch heeft zich altijd moeten behelpen met gehuurde lokaliteiten. Ook de Eben – Haëzer heeft zij vaak gebruikt, dit in verband met catechisaties en huwelijksbevestigingen. Wat had deze Kerk veel kunnen doen, als zij een eigen gebouw had gehad. Denk aan de mannen – vrouwen – grote en kleine jeugdverenigingen. Het vergaderen thuis wordt bijna ondoenlijk. En verder de voorlichtingsavonden en het jeugdwerk voor buitenkerkelijken, het houden van zangavonden en dergelijken. Een prachtig stuk christelijk levenswerk van de dames Spiering wordt afgebroken, terwijl een plaatselijke Kerk bereid was Eben – Haëzer te kopen.
De vraag rijst op, worden de christelijke belangen in Tiel werkelijk gediend met deze afbraak?
Ik dacht dat de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt gedaan had wat ze kon.
Inmiddels verblijf ik met de meeste hoogachting.
E.A. van de Haar.
Jelis van Riemsdijklaan 3. 4001 K S Tiel
P.S. Bij voorbaat hartelijk dank voor plaatsing in uw krant.
Nederlands Dagblad
Leerdiensten. 13 – 05 – 2008. http://www.nd.nl/artikelen/2008/mei/15/leerdienst-1
Aan één dienst genoeg?
De zorgen van de heren G. Borger en J. Gooijer deel ik volkomen. Ook in onze G.K.V. kerken is er een enorme absentie van de middagdiensten. Dat is een zeer verontrustend gegeven. Zozeer verontrustend, dat we er ons grote zorgen over moeten maken. Immers als ouders nu al gewend om maar één keer te gaan, wat moet er dan van hun kinderen, die hen gegeven zijn, terechtkomen? Ik kan mij overigens ook heel goed voorstellen dat een predikant zich afvraagt hoe hij een catechismuszondag voor de zoveelste keer moet uitleggen. Natuurlijk zijn er wel verschillende benaderingen mogelijk. Maar moeilijk lijkt het mij wel. Grote vraag is: Met welke motieven gaan we naar de kerk. We gaan toch om het geopenbaarde Woord van God te horen? Dat is de Here Jezus Christus in heel Zijn Middelaarswerk? En ook in die dienst Hem de hoogste eer te geven in onze dankzegging, gebed en in ons zingen? God troont op de lofzangen Israëls. Maar wordt dat niet minder als we de tweede dienst gaan verzuimen? Nu hoor ik sommigen al zeggen: ‘Maar dat kan ik thuis ook wel?’ Ja, natuurlijk kan dat thuis ook wel. Dat moet zelfs. Maar ook een tweede kerkdienst is een wettige dienst waarin de gemeente publiekelijk de Here dient. Daar mag eigenlijk niemand ontbreken. Meer van de Geest wordt er vandaag geroepen. Nu, dat kan dus. De Heilige Geest werkt het Woord in onze harten. En leert het ons verstaan. Nu weet ik ook wel dat een gezin met kinderen eigenlijk wel eens moeite geeft. Maar de zondag begint al op de zaterdag. We moeten wel naar de zondag toe leven. Met hart en ziel. Ik hoop dan ook met mijn gehele hart dat de oproep van de hierboven genoemde heren op een of andere manier gehoor vindt in onze kerken. We hebben niet alleen een prachtige Heidelbergse Catechismus, maar ook een prachtige Nederlandse Geloofsbelijdenis en Dordtse leerregels. Wat doen we er mee. Ook themapreken zijn van harte aan te bevelen. Velen in onze kerken zitten met problemen. Gezinnen, jongeren, maar ook ouderen. Predikanten in de G.K.V. en daarbuiten, leer het ons maar weer wat Gereformeerd is.
Egbert. A. van de Haar, Tiel.
Nederlands Dagblad.
Ingezonden. 6 januari 2009.
God, Nederland en Oranje.
Ik ben het niet helemaal eens met wat George Harinck schrijft over ons Koninklijk Huis. Of beter gezegd, helemaal niet eens. Natuurlijk zijn die dingen waar. Maar moet dat nu? Ik vind het niet passen in een van oudsher uit Gereformeerde Krant. Wat dhr. G. Harinck schrijft weet men al uit de landelijke media. Wat dat betreft is er echt geen nieuws onder de zon. Dat hoeft echt nog niet eens te worden herhaald. Of een discussie over monarchie of republiek op deze manier tot een gezonde zelfreflectie dwingt, is nog maar de vraag. Het is ook veel te veel vanuit de mens geredeneerd. Horizontaal dus. Het schijnt allemaal kommer en kwel te zijn bij het Koninklijk Huis. Harinck laat alleen maar de verkeerde dingen zien. De geschiedenis komt eigenlijk niet aan bod. Als je iets schrijft dan moet dat wel volledig zijn. Ook verticaal dus. De diepte dus in. Ik mis heel veel. Zoals het Drievoudig snoer God, Nederland en Oranje. Zo leerden we het toch op het Gereformeerd onderwijs? Ik meen niet beter te weten dat het God heeft behaagd om ons land te laten regeren door een constitutionele monarchie met een parlementair stelsel. Die monarchie heeft alles te maken met het ontstaan van onze Staat der Nederlanden. Dat gaat veel verder terug dan toen het Koningschap werd ingevoerd. Al in 1572 vond er in Dordrecht een vergadering plaats van de Staten van Holland. Ene Marnix was op die vergadering aanwezig als gevolmachtigde van de Prins. Toen werd besloten de Prins van Oranje te erkennen als Stadhouder van, Holland, Utrecht, Zeeland en West- Friesland. ( Zie: Dispereert niet, Deel 1 blz. 353 van A en H. Algra.) In die 80 jarige oorlog is door een worsteling op leven en dood onze Nederlandse Staat geboren. Verschillende Oranje’ s hebben dit met de dood moeten bekopen. Omdat men leefde van en voor het volk in het geloof en vertrouwen op God. Ons volk dankt er zijn vrijheid aan. Zie ook het schrijven van ds. P. Veldstra geplaatst op 5 april 2004 op de site van het N.D. En blijkt ook niet uit onze nationale volkslied de onverbreekbare band met ons vorstenhuis? Als George Harinck wil schrijven over het koninklijk huis, dan mag dat best wat genuanceerder gebeuren. Leden van het Koninklijk Huis kunnen zich moeilijk verdedigen. Ik moet er niet aan denken als wij geen Koninkrijk meer zijn. Dan houden we nog maar alleen een paar partijen over die elkaar bestrijden om de macht. Nee, we moeten het niet van mensen verwachten. Ook niet van onze regering en het Koninklijk Huis. Maar van God alleen. Maar ik weet ook uit Romeinen 13 dat God overheden heeft ingesteld om ons te regeren. Mensen met tekortkomingen.
http://www.nd.nl/artikelen/2009/januari/06/oranjehuis
Egbert van de Haar, Tiel.
De Zakengids.
Huub van Heiningen en de Tielse Kerkgeschiedenis.
Een bijzondere belevenis vond ik de boekpresentatie van Dhr. Huub van Heiningen ‘Devotie en Macht in Tiel.’ Tiel mag zich gelukkig prijzen met deze geweldige man. In grote lijnen heb ik het door gelezen. Het is een enorme verrijking als je het leest. Helemaal als je het gebruikt voor verdere studie. Echter wil ik een kleine, maar wel belangrijke aanvulling plaatsen via dit ingezonden. Dhr. Huub van Heiningen schrijft in hoofdstuk 27, ‘Gescheiden verder,’op blz. 189 dat de Afscheiding van 1834 nauwelijks aanhang vond. Pas nadat er wat volgelingen van deze religie ( waaruit later samen met de Doleantie van 1886 de Gereformeerde Kerk zou ontstaan) in Tiel waren komen wonen, werd in Tiel op 3 september 1853 een Christelijk Afgescheiden Gemeente opgericht. Deze geschetste situatie is volgens mij niet helemaal juist. Deze bovengenoemde kerk is eigenlijk begonnen in Ommeren. Daar scheidde een zekere Frans Willem van Dee zich op 18 april 1836 zich af. Acht jaar later was er een Afgescheiden gemeente in Ommeren. Al `gauw deed, de later landelijk zeer bekende Ds. J. H. Donner als predikant zijn intrede. In deze gemeente te Ommeren, welks kerkgebouw stond waar nu ongeveer de lagere school staat. Hier kerkten steeds meer Tielenaren.Donner hield ook veel spreekbeurten in Tiel. Zo huurde men een houten schuur van Baron van Brakel in de Waterstraat. Op 6 december 1848 werd een soort opkamer gehuurd. Daar preekte Donner over de vraag van Pilatus, ‘Wat is waarheid.’ Deze vergadering werd bezocht door circa 200 mensen, waar onder enkele voornaamsten van de stad. Naast Donner preekte bij deze gemeente in wording ook Chevalier, Dr. Capadose, Oggel, Breukelaar, van Houten,en Brummelkamp. En later nog eens Ds. Budding. Mannen van naam dus. De Afgescheiden gemeente in Tiel is op 3 september 1853 geïnstitueerd. Uit bovenstaande blijkt overduidelijk dat er toch een redelijk aantal uit de Tielse bevolking Afgescheidene was. Haar eerste predikant was Ds. H. A. de Vos uit Ommeren. In Ommeren liep daardoor, en door het plaatsen van behoudende predikanten in de omgeving, en de activiteiten van Ds. Ledeboer, de latere Gereformeerde Gemeenten, het kerkbezoek danig terug. Na circa 30 jaar is deze gemeente opgeheven. Bron: ‘Een bladzijde uit de geschiedenis der Gereformeerde Kerken’ van Dr. G. Keizer. v .d. m. te Tiel. Jammer is ook dat er geen foto’s in het boek van Dhr. van Heiningen zijn geplaatst. Circa 10 foto’s van deze kerk zijn in mijn bezit en van het Regionaal Archief Rivierenland. Deze kreeg ik van o a de familie Scholtus uit de Gasthuisstraat. En Frans Willem van Dee is verhuisd naar Tiel. In 1941 bedroeg het aantal leden van de Gereformeerde Kerk van Tiel 441 leden waarvan 236 belijdende leden. In de oorlog ontstond er een conflict in de Gereformeerde kerken in Nederland. Dat resulteerde in de Vrijmaking. In Tiel maakte zich een zeer bescheiden aantal leden vrij. Maar wat klein is kan groeien. Ook deze gemeente, waarvan ik praktiserend lid ben heeft momenteel een ledenaantal van bijna 180 leden. En de groei zit er nog steeds goed in. Een niet weg te cijferen gemeente dus. Dit schrijven is bedoeld als een aanvulling op hetgeen Dhr. Huub van Heiningen schrijft in zijn prachtige boek. Een alinea is niet genoeg.Wie meer wil weten over deze geschiedenis kan dat vinden op: www.magnificatkerk.nl doorlinken via kerkgeschiedenis. Of http://hennepe.jouwweb.nl
Met vriendelijke groet.
Egbert van de Haar.
Tiel. Oktober 2009.
Nederlands Dagblad 05 - 08 - 2008.
Bij deze wil ik enige kanttekeningen plaatsen bij het art: ‘Toch maar eens praten met de P.K.N van Dr. Kornelis Mollema.
Ten eerste: Wat verstaat dhr. Mollema onder Vrijzinnigheid? Vrijzinnigheid is een verzameling van diverse stromingen binnen de protestantse kerk. De grondopvatting van deze stroming of stromingen leren dat men zich niet binden wil aan welke lering uit welk geschrift dan ook. Alleen datgene wat men als waarheid ervaart heeft voor hen betekenis. Dat is niet volgens de Schrift. Want de Schrift leert: ‘Dat ieder die de Naam van de Here aan roepen behouden zal worden. Ten tweede: wat verstaat dhr. Mollema onder gereformeerd? Mijn inziens is gereformeerd het tegenovergestelde van gedeformeerd. Ik was gedeformeerd, maar God heeft mij gereformeerd. D.w.z. dat ik mijn zondige leven afleg, moet afleggen, dat kan alleen door Christus Jezus,en in alles moet leven tot Zijn eer. Voor de kerk betekent dat. De dwaalleer weerstaan. Deze was er wel ingeslopen voor de Afscheiding. En met de Doleantie kwam de tweeërlei Doopopvatting in de kerk. Het begin van de synodeverklaring van 1905 luidde als volgt: De synode verklaart: dat volgens de belijdenis van onze kerken het zaad des verbonds krachtens de beloften Gods te houden is voor wedergeboren en in Christus geheiligd, totdat bij het opwassen uit hun wandel of leer het tegendeel blijkt; dat het echter minder juist is te zeggen, dat de doop aan de kinderen der gelovigen bediend wordt op grond van hunne onderstelde wedergeboorte, omdat de grond van de doop is het bevel en de belofte Gods…. In de eerste regel krijgen de Kuyperianen hun zin, terwijl in de tweede regel de leer van Kuyper wordt af gewezen. In de kerk waren er toen wel meer Kuyperiaanse gedachteconstructies waarop bezwaren werden ingediend. We denken aan de algemene genade, de pluriformiteit van de kerk. Een aantal broeders en zusters was het met de tweeërlei opvatting over de doop en een aantal andere zaken het in de tijd van de Doleantie in 1892 niet eens, en scheiden zich in 1892 af van de Gereformeerde kerken. Deze afgescheiden groep ging verder als Christelijk Gereformeerde kerken. De kiem van de dwaalleer zat er al in. Dat openbaarde zich in de jaren van de vrijmaking. Toen ontkiemde de gevaarlijke vrucht. Er was geen plaats meer voor de gereformeerde prediking. De vrijmaking was het gevolg. Maar de veroorzakers zaten in de gebonden kerken. Doorgaande reformatie: heer Mollema, was dat niet de daad van de Afscheiding, Doleantie en Vrijmaking? Het oprichten van gereformeerde organisaties was op zich een goed streven. Maar niet altijd haalbaar. Het gaf wel meer mogelijkheden om Christus te dienen op alle terreinen van het leven. Teruggaande reformatie zou een slechte zaak zijn, en de verdeeldheid in onze kerken zeer doen toenemen. Laten we maar verder gaan met het samenspreken met de Chr. Gereformeerden. En mogelijk op den duur met de uitgetreden Hervormden. De Nederlands Gereformeerden hebben zich helaas wat verder van ons verwijderd door de vrouw in het ambt en dergelijke. Maar ze staan uiteraard wel dichter bij ons dan de P.K.N. Een geestelijk sterke Gereformeerde Kerk naast de P.K.N zou mogelijk velen tot nadenken stemmen in die modaliteitenkerk. Ook de vorming van de P.K.N. kerk heeft weer aparte kerkgroepen opgeleverd die het met de fusie niet zagen zitten. Al dan niet zich met de naam gereformeerd tooiend. Een gevoelige aderlating voor de orthodoxie overigens. Bovendien vraag ik mij af hoeveel gereformeerde bonders in de Ned. Herv. Kerk niet onder de invloed zijn gekomen van het vrijzinnig protestantisme. De geschiedenis in Tiel van enkele honderden gereformeerde bonders van de Eben – Haëzerkerk van de dames Spiering zijn daar wel het voorbeeld van. Geheel opgegaan in de Herv. Kerk. Zie ook: http://hennepe.jouwweb.nl plaatselijke geschiedenis. Plaatselijke contacten zijn natuurlijk nooit verkeerd. Ik ben het er mee eens dat er veel te veel kerken zijn die zich gereformeerd noemen. Helaas is dat wel het geval. Van een eventueel opgaan in de P.K.N. kerk zou de orthodoxie wel wat versterken. Maar men zou toch niet die invloed opleveren welke gewenst was. Evengoed zou dat wel weer een aantal gereformeerde kerken opleveren. Niet iedereen gaat daarin mee.
Egbert van de Haar, Tiel.
Nos weblog.
Maak jouw eigen website met JouwWeb