Langs de Langbroekerwetering.

 

Boven een gedeelte van de Langbroekerdijk waarlangs de Langbroekerwetering loopt. Duidelijk zijn hier de kavels te zien.

 

Prachtig weiland vol met pinksterbloemen. Foto Egbert van de Haar.

 

Foto Egbert van de Haar.

 

 

 

 

 Langbroekerw.jpg

 Ontginning van het Langbroek.

Langs de Langbroekerwetering. Dit gebied is al heel oud. De naam Langbroekerwetering is ook al heel oud. Broek betekend moeras. Lang moeras dus.

De Langbroekerwetering is gegraven in de 12e eeuw, mogelijk in 1126, en loopt van Overlangbroek tot Cothen. Het gebied Langbroek was van nature een zeer drassig gebied. Broek betekent: Moerassig land. Het gebied had geen afwatering. Vanwege de grote groei van de toenmalige bevolking in ons land, verkocht de landsheer, de bisschop van Utrecht delen van het grondgebied.

Om het gebied te ontwateren werd de Langbroekerwetering gegraven. De weterering loopt als een as door de gehele lengte van het gebied. Het graven van een dergelijk iets was in die tijd geen eenvoudige klus. Het moest immers allemaal met de hand gebeuren. Zijdelings zijn er kavelsloten gegraven om het gebied goed te kunnen ontwateren. Dat zal gebeurd zijn door horigen en of lijfeigenen. Een bedekte vorm van slavernij.  Op de percelen ontstonden in de loop der jaren prachtige adellijke tehuizen.

 Het was een langgerekt gebied wat ten noorden werd begrensd door de Utrechtse heuvelrug, en aan de zuidkant door de oeverwallen van de Kromme Rijn. Over deze oeverwallen lag de belangrijke handelsweg tussen het oude Dorestad en Utrecht. Het Langbroek was een laaggelegen stuk onbewoond moerassig land. Het kon slecht langzaam afwateren op de Kromme Rijn. Het had een lengte van circa 25 kilometer en een breedte van 15 a 20 kilometer. In Holland was de ontginning al in of na de Romeinse tijd begonnen. Deze ontginning zette zich in 1100 door in Utrecht.

Het ontginnen van het Langbroek was geen eenvoudige klus. Het risico van overstroming van de Kromme Rijn was groot. Daarom werd deze rivier, mogelijk al in 1122, bij Wijk bij Duurstede afgesloten ( afgedamd). Om het handelsverkeer van het Duitse achterland met Utrecht niet te blokkeren is de Vaartse Rijn naar de Hollandse IJssel gegraven. Toen kon rond de 12e eeuw de Langbroekerwetering worden gegraven.

 

IMG_0575.jpg

Het landelijke Langbroek. Koeien  zoeken op een warme zomerdag in augustus 2015 verkoeling in de wetering. Foto Egbert van de Haar.

 

Zuilenburg.

 

 KasteelZuidenburg.jpg

 

We beginnen onze tocht in Overlangbroek. Hier staat nog een restant van het eens zo fraaie kasteel. De eerste benoeming is rond 1270. Ene Gijsbrecht van Zuylen is dan de leenman. In 1360 gaat het over naar Simon van Haarlem. Het kasteel blijft tot 1402 in eigendom van Heynric van Haarlem.

In de 17e eeuw werd het ‘Klein Zuilenburg’ genoemd.

 

In 1916 wordt het kasteel met landgoed gekocht door Paul Loeb. Hij laat het na aan zijn kinderen. Zijn dochter Emy Loeb kocht in 1964 vervolgen haar broer en zus uit. Daardoor wordt zij de eigenaresse.

Zij woont er nog steeds met haar man jonkheer J.A.F. Backer.

 

De Roetert.

 

 DeRoetertbijOverlangbroek.jpg

 

Veel is er over De Roetert niet te vertellen. Veel is er ook niet meer van over.

Toch was het er eens. Het was 40 morgen groot. Eén morgen is een kleine hectare groot. Het verschilde per streek. De Roetert was dus een kleine 40 ha groot. Zowel over het ontstaan als ook de naam is weinig bekend. Het stond tussen het kasteel Zuilenburg en de Buurtschap De Steenenbrug.

Aan de Steenenbrug was het vroeger goed toeven.

 

In een krant van vroeger vond ik het onderstaand gedicht.

Van Donselaar.

Ieder die hier komt te gast.

Vindt wat voor zijn lichaam past.

Stal en voeder voor zijn paard,

Plaats aan 't hoekje van de haard.

En bediening prompt en vlug,

Alles aan de Steenenbrug.

 

Zie voor meer op:

 http://www.kasteleninutrecht.eu/Roetert.htm

 Zie voor meer over de buurtschap De Steenenbrug op: http://www.plaatsengids.nl/steenen-brug

 

 

Sandenburg.

 IMG_0690.jpg

Kasteel Sandenburg in de middagzon.

Hieronder in de avondzon. 

 Sandenburg.jpg

Dit slot dat dateert uit de 19e eeuw is gebouwd en verbouwd op de plaats van zijn voorganger, een burcht uit de 13e eeuw. In de 18e eeuw is het voor een groot deel gesloopt.

Het omringende parkachtige landschap, een juweel, is eveneens aangelegd in deze periode. Prachtige boomgroepen en goed onderhouden gazons sieren dit park. Er bevindt zich in de nabijheid van het kasteel een oranjerie, een portierswoning en een koetshuis. Dit alles in dezelfde stijl als het kasteel.

 De vader van de bekende Nederlandse dichter Gerrit Achterberg was koetsier op het schitterende kasteel Sandenburg. Gerrit had als speelkameraadje de toekomstige kasteelheer. In het koetshuis is Gerrit Achterberg geboren.

Gerrit schreef het onderstaande gedicht over zijn geboortegrond.

 

“Bij een zondagmiddagwandeling

Liep ik de buitenplaatsen in te kijken

Achter droomramen leefden daar de rijken

Verdronken met hun meubels en gezin.”

 

Geboren in Langbroek: Gerrit Achterberg Geb. 20 mei 1905 – Overl. Leusden 17 januari 1962.

 Het landgoed Sandenburg.

 

Het bosgebied Sandenburg is 44 ha groot. Het grenst aan het gelijknamige landgoed Sandenburg. Het bestaat voor een klein deel uit naaldbos. Men is bezig het naaldbos om te vormen tot loofbos. Het gebied bevat een gedeelte lang de Provinciale weg en de oude Postweg. Hier reed vroeger de tram. Opvallend zijn de prachtige beukenlanen in het gebied. Een prachtige fiets of wandeltocht is het over de Sandenburglaan naar de Buurtweg.

 

Bewoners van dit kasteel waren:

C. C. J. baron van Lynden van Sandenburg (1767-1850), heer van Sandenburg 1793-

Mr. F. A. A. C. Baron van Lynden van Sandenburg (1801-1836)

 

Mr. C. Th. graaf van Lynden van Sandenburg werd geboren op 24 februari 1826 en overleed op 18 november 1885.

Baron van Lynden van Sandenburg behoorde politiek tot de richting van de Anti - Revolutionaire Partij. Hoewel hij advocaat was werd hij toch Tweede Kamerlid. Vervolgens werd hij in diverse kabinetten minister. In het kabinet van Zuylen van Nijevelt minister voor de Hervormde Eredienst. In het kabinet Heemskerk – van Lynden was hij minister van justitie. In 1879 formeerde hij het kabinet van Lynden.

 

Mr. F. A. C. Graaf van Lynden van Sandenburg werd geboren op 17 november 1873 geboren in den Haag. Hij overleed op 25 december 1932 in den Haag.

Mr. F.A.C. graaf van Lynden van Sandenburg was een gematigd Nederlandse politicus. Hij diende Nederland als lid van de Tweede Kamer. Hij was vicepresident van de Raad van State. Commissaris van de Koningin. Hij was vertrouwensman van Wilhelmina en Juliana.

Mr. F.A.C. graaf van Lynden van Sandenburg werd in Neder Langbroek begraven.

 

Op donderdag 29 december 1932 vond op het kasteel Sandenburg de rouwdienst plaats van graaf van Lynden van Sandenburg. Een lange rij afgevaardigden woonden de rouwdienst op het kasteel bij. Onder de talloze aanwezigen bevonden zich ook Z. K. H. Prins Hendrik als vertegenwoordiger van H. M. de Koningin. Hij werd vergezeld door hun dochter H. K. H. Prinses Juliana.

Uit de Telegraaf van vrijdag 30 december 1932.

 

Mr. C. Th. E. graaf van Lynden van Sandenburg (1905-1990)

 

Mr. C. Th. E. van Lynden werd geboren op 10 – 02 - 1905 te Langbroek.

Hij overleed op 09 – 01 – 1990 te Langbroek.

Van 1954 tot en met 1970 was hij commissaris van de Koningin. Hij was in zijn jonge jaren wethouder voor een protestantse christelijke partij in Langbroek.

Hoewel hij begrip en interesse toonde voor de Anti Revolutionaire partij was hij er geen lid van.

Verder was hij een goed bestuurder van invloedrijke landbouworganisaties. Hij moet zeer innemend en intelligent zijn geweest.

 

Kasteel Groenestein.

 KasteelGroenesteinJPGm.jpg

Kasteel Groenestein bestaat helaas niet mee. Het was een prachtig gebouwencomplex. Toch is er nog wel wat van te zien. Het poortgebouw, dat dateert uit 1617, en de grachten. Het moet rond 1400 zijn gebouwd door Willem de Ridder van Groenestein. In 1708 woonde er nog een Maria Isabella Antonia de Ridder. Tussen 1749 en 1760 moet het zijn verbouwd tot een landhuis. In ging het over naar Anna Wilhelmina van Lynden. Deze ongehuwde barones overleed in 1847. Het Landgoed ging toen over naar Sandenburg. Doordat het kasteel in verval raakte is het, mogelijk in 1862, afgebroken.

 

Bekend is ook de legende van Groenestein.

 

De Freule’ s van Groenestein.

 

IMG_0691.jpg

 

Vroeger deed men uit voorzorg de poorten van hofsteden al vroeg in de avond op slot, zodat niemand er meer in of uit kon. In 1850 gaf de heer van het kasteel Groenestein de opdracht dat dit om tien uur in de avond moest gebeuren. Het was de taak van de knecht om daarvoor te zorgen. Nu gaat het verhaal dat dat iemand had ontdekt dat de poort na tien uur nog open stond. Dat gebeurde op een warme zomeravond. De kasteelheer besloot daar de volgende ochtend de knecht over aan de tand te voelen. Maar de volgende ochtend bleek de poort weer gesloten. Iedereen vond het een vreemde geschiedenis.

De knecht besloot om er goed op te letten dat hij de poort goed sloot. Maar wat gebeurde er? Klokslag elf uur in de avond waaide er met een windvlaag de poort weer open. Er verschenen twee witte gedaanten van de twee freules die buiten de poort in het water van de Langbroekerwetering afdaalden. Precies op de plek waar ze vroeger te water waren geraakt en verdronken.

 IMG_0692.jpg

Walenburg.

 KasteelWalenburgLangbroekcirca1890.jpg

 

Kasteel Walenburg circa 1900.

De naam Walenburg komt oorspronkelijk van Wallenburg. In 1260 duikt de naam voor het eerst op. In deze periode werden er verschillende donjons gebouwd in de streek ter verdediging van een eventuele vijandelijke aanval, wie dat dan ook mocht zijn.

In het midden van de 16e eeuw werd er aan de zuidkant een vleugel aangebouwd. In de loop der eeuwen is er af en toe eraan gebouwd.

In 1803 kocht baron Gijsbert van Lynden van Sandenburg het kasteel Walenburg. Daarna raakte het in verval.

In 1964 werden de heer en mevrouw Cannemans de huurders. De heer Cannemans was architect en mevrouw Cannemans tuinarchitecte. Zij hebben, zowel het kasteel als de tuin een nieuw leven gegeven.

 

Zie meer over de architect de heer Cannemans op: https://nl.wikipedia.org/wiki/Elias_Canneman_(architect)#Kasteel_Walenburg

 

Op 17 – 06 – 1991 staat er een artikel van dhr. W. Nieuman in het Nederlands Dagblad over de oude en nieuwe tuinen van Nederland. Een stukje daaruit over het kasteel Walenburg:

‘Een van de tuinen die nu door toedoen van de Nederlandse Tuinenstichting voor de toekomst is veiliggesteld is de Hof van Walenburg, een tuin bij kasteel Walenburg te Neerlangbroek in het Kromme Rijngebied ten zuiden van Doorn.

De instandhouding van deze tuin leek bedreigt toen de eigenaren van de tuin door hun vergevorderde leeftijd de zorg ervan niet langer op zich konden nemen. Nu wordt het onderhoud door de Tuinenstichting gedaan en zes keer per jaar is deze fraaie, in tuinkamers verdeelde, tuin voor het publiek opengesteld.’

Of dat op heden nog het geval is, is mij niet bekend.

 

Kasteel Leeuwenburgh.

 Leeuwenburg2.jpg

 

Dit kasteel werd gebouwd in 1657 door Christiaan van Vianen. Opdrachtgever was patriciër Gerard Zoudenbalch uit Utrecht. Het is nooit een ridderhofstad geweest.

Het huis is sinds 1889 in bezit van de familie De Beaufort.

Het landgoed van het kasteel is 124 ha groot. Het bestaat uit naaldhout en loofbossen. Het wordt afgewisseld door landbouwpercelen. Circa 36 ha is opengesteld voor het publiek.

 

 

Teraardebestelling Douair. De Beaufort – van Dedem.

 

Onder grote belangstelling is gisteren op de Alg. Begraafplaats te Neer Langbroek de teraardebestelling geschied van het stoffelijk overschot van Douair. De Beaufort – GEB. Baronnesse van Dedem, grootmeesteres honoraire van H. M. de Koningin – Moeder.

Op het kasteel Leeuwenburg is tevoren een lijkdienst gehouden, die is bijgewoond door de Koningin Moeder, Ds. Prins, die ook aan de groeve heeft gesproken, is daarbij voorgegaan.

 

Het Vaderland: staat- en letterkundig nieuwsblad.

28-06-1931.

Molenstein.

 IMG_0687.jpg

Kasteel Molenstein wordt al genoemd in 1690. Maar het grondgebied was al in de 15e eeuw eigendom van de rijke familie Van Zuylen van Nyvelt. Later komt het in bezit van de familie van Reede. Weer later kwam het in bezit van de familie Van Moersbergen. Molenstein heeft ook nog dienst gedaan als schuilkerkje voor de Rooms Katholieken. Later kwam het in bezit van het kasteel Hinderstein, opgevolgd door het kasteel Hardenbroek. In 1821. In 1821 kwam het in handen van A. J. de Beaufort. Deze was al enige tijd eigenaar van Leeuwenburg. Dat ligt er tegenover. De familie Beaufort bewoond thans Molenstein. Sinds de 17e eeuw is het een ridderhofstad

 

Rhijnestein bij Cothen.

 rhijnesteinbruin.jpg

Kasteel Rhijnestein bij Cothen is een voormalige ridderhofstad. Het dateert uit de 13e eeuw. In eerste instantie was het een woontoren ( donjon). In 1248 wordt het in een oorkonde genoemd. Bekend is het gebeuren van de roofridder

Jan van Rhijnestein. In 1368 trok hij in het kasteel. Hij gijzelt een aantal Parijse goudsmeden. Daar krijgt hij een behoorlijke som aan losgeld voor. In 1396 richt hij zijn schreden naar het dorpje ’t Goy om het te plunderen.

Bisschop Frederik van Blankenheim geeft aan de burggraaf Hendrik de 2e van Vianen opdracht om het kasteel Rhijnestein te belegeren. Na de strijd worden er enkele honderden soldaten krijgsgevangen gemaakt. En wordt het kasteel zwaar beschadigd.

In 1515 gaat het kasteel over in de vrouwelijke lijn van Johanna van Nyewael.

Men denkt dat de kelder met tongengewelf nog uit de 13e eeuw stamt.

De Engelse landschapstuin stamt nog uit eind 19e eeuw.

 

Lunenburg bij Langbroek.

 

 Lunenburg.jpg

De eerste vermelding van dit kasteel is uit 1339. Ene Arnold van Zijl is dan de beheerder van het kasteel. Maar omdat de zogenaamde status van deze familie achteruit ging werd de toren in 1402 door de domproost van Utrecht in leen gegeven aan Gijsbrecht van Lockhorst.

In 1638 werd het door de Staten van Utrecht als een riddermatige hofstad erkend.

In het Bataafs Nieuwsblad van woensdag 22 oktober 1917 lees ik de volgende advertentie:

 Een oud kasteel.

 -De Ridderhofstad Lunenburg, daterend uit de 12e eeuw, welke in veiling voor de som van f 130.000 in handen is overgegaan, zal niet als ridderhofstad blijven bestaan, doch geheel verdwijnen uit de landstreek nabij de Langbroeksche Wetering, waar eertijds een groot deel van de Utrechtsen adel zetelde op talrijke kastelen, waarvan onderstaand rijmpje nog getuigt:

 

 Neerlangbroek, dien schralen hoek,

Daar wonen niets dan Edellui en Bedellui,

Ridders en Broodbidders;

Daar zijn niets dan kastelen en nesten,

Sterkenburg is het besten.

 

Zeer jammer is het, dat geen enkele O, W, -er wat geld heeft overgehad voor zo’ n fraaie bezitting, met wapen en titel.

Tot zover dit krantenbericht.

 Toch nog verkocht.

 

In de Telegraaf van 30 mei 1925 las ik het volgende bericht:

 

Wijk bij Duurstede.

Het kasteel met landgoed Lunenburg is aangekocht door mr. E. R. van Eibergen – Santhagens, alhier voor f 140. 000.

Er was weinig belangstelling.

 Lunenburgdeur.jpg

 

Oude foto van een deur met het familiewapen.

Oorlogsschade.

Op zondag 26 november 1944 vond er een bombardement plaats op het kasteel. De linker en voorzijde werden volledig vernield. Ook de middeleeuwse toren werd zwaar beschadigd.

In 1970 is het op grondig gerestaureerd. De Donjon staat vrij van het kasteel.

 

Hindersteyn.

 KasteelHyndersteijn.jpg

Kasteel Hindersteyn is in circa 1300 gebouwd. Het staat aan de Langbroekerwetering. Ene Hinder of Hendrik van Wulven moet het hebben gebouwd. Lang is het niet in bezit geweest van de van Wulven, want circa 1315 was het in bezit van Willem van Suermont. In 1463 werd het door de bisschop van Bourgondië in leen gegeven aan Berent Grauwert. In 1538 wordt het een ridderhofstad. Nadat het in verschillende handen was overgegaan kwam het in 1972 in handen van de familie Geytenbeek, de huidige bewoner.

Weerdesteijn.

 weerdestein.jpg

Kasteel Weerdesteyn moet circa het jaar 1300 zijn gebouwd. Zien vanaf de openbare weg is het nauwelijks. De naam Weerd is mogelijk afgeleid van waard. Denk hierbij aan uiterwaard. Om het wat deftiger te doen klinken is er het woordje steyn ( steen) aan toegevoegd. Vermoedelijke stichter is het geslacht van Proeys.

Het kasteel bevindt zich circa ruim 700 meter ten zuiden van de Langbroekerwetering. Weerdesteynselaan in Langbroek. Later komt het kasteel in handen van de familie Johan van de Wetering. Na vele verwisseling van families komt het in handen van de familie van Wijkerslooth. Deze familie woont er nog steeds.

Het kasteeltje ligt in dicht geboomte verscholen. Thans bestaat het uit een vierkante toren (donjon). Het is omgeven door drie grachten. Verder een poortgebouw.

In 1870 werd er een behoorlijke vernieuwing aangebracht. Er kwam een mooi terras met een gietijzeren borstwering. Verder werd er een fraaie poort gebouwd.

 

Huis Rijsenburgh.

 

In de 13e eeuw werd er op de plaats waar later het dorp Rijsenburg is ontstaan een woontoren ( Donjon) gebouwd. Het werd al in 1240 genoemd. Het was leenroerig van het Sticht Utrecht. In 1276 moet het zijn verwoest door Gerard van Amstel.

Een der nazaten van Willem van Rijsenburg, Willem Proeis, heer van Rijsenburg, heeft het huis weer in oude luister herstelt.

In 1349 werd het bewoond door Jan van Rijsenburgh. Die sneuvelde echter in datzelfde jaar in gevechten van Jan van Arkel op Oudewater. De uitbouw van deze toren gebeurde in 1536. Door deze uitbreiding werd Rijsenburgh als ridderhofstad erkend. In 1635 werd het poortgebouw gebouwd. Het kasteel is circa 1800 afgebroken. Het poortgebouw is echter bewaard gebleven. Deze is in 1985 gerestaureerd.

Op de fundamenten van het kasteel is circa 1850 een boerderij gebouwd.

De Rijsenburgerlaan loopt regelrecht naar de locatie waar de ridderhofstad heeft gestaan.

 

Moersbergen bij Doorn.

 

Kasteel Moersbergen wordt voor het eerst melding van gemaakt in het jaar 1435. Maar men beweerd dat de oorspronkelijke hofstad er al moet zijn geweest in de 8e eeuw. Het huidige Moersbergen wordt nog steeds bewoond.

Het landgoed heeft een oppervlakte van bijna 100 ha. Het is een overgangsgebied van de Utrechtse Heuvelrug en het rivierengebied. Het landgoed bevat diverse loof en naaldbossen. Het wordt afgewisseld met graslanden en landbouwgronden. Het landgoed Moersbergen was vroeger een ridderhofstad. Alles bevindt zich nog in een prima staat. Dat geld zeker voor het kasteel, de ommuurde tuin, de vijvers en de diverse bijgebouwen. Het landgoed is open voor het publiek op de wandelpaden. Maar niet in de directe omgeving van het kasteel.

Kijk voor meer op: https://www.utrechtslandschap.nl/natuurgebieden/moersbergen/ontdek

 

Film van Joost Visser over omgeving kasteel Moersbergen.

https://www.youtube.com/watch?v=IFJpuGw1TpU

 

Hardenbroek.

KasteelHardenbroek.jpg

 

Kasteel Hardenbroek.

 Kasteel Hardenbroek is gesticht omstreeks 1260.

We schreven al in onze intro dat het Langbroek een groot moerasgebied was. Nu de naam van Hardenbroek betekent harde kleigrond omringt door een moerassig gebied. Het kasteel heeft een 18e eeuwse bouwstijl. Rond 1300 is het gesticht door de familie van Wulven. Eerst was het een vierkante woontoren, een zgn. donjon. Het toegangshek is afkomstig van de boerderij ’t Slot Aertsberg. ¹ In 1762 werd het huis aan de voorkant, waar het plein van het kasteel lag, uitgebreid. Op deze wijze werd bereikt dat de gevel met zijn twee hoektorens uit de gracht oprijst. In 1789 ging men ook over tot het uitbreiden van de achterzijde van het kasteel met twee torens. De eerste maanden van de Tweede Wereldoorlog is het kasteel als hospitaal van de Johanniterorde in gereedheid gebracht. Dit is gelukkig niet nodig geweest. Het kasteel ligt Provincialeweg van Cothen naar Werkhoven.

¹ Enkele gegevens ontleend aan het Algemeen Handelsblad van woensdag 13 juli 1938.

 

Het landgoed Hardenbroek is circa 60 ha groot. Het bestaat uit bos, landbouwgrond. Rondom het kasteel ligt een fraai park.

Het grenst ook aan de Langbroekerdijk 24.

 

Hardenbroek.jpg

 

Sterkenburg.

 Sterkenburgkasteel.jpg

 Boven en onder kasteel Sterkenburg. Linksboven de Langbroekerdijk.

KnipselJPm.jpg

 

We rijden verschillende keren per jaar van Tiel naar Zeist. Steeds weer doemt dan in de verte de machtige toren van dit kasteel op.

De oudste vermelding in de geschiedenis van de ridderhofstad Sterkenburg is uit 1264. Het is gesticht door ridder Gijsbert van Wulven. Hij was familie van ridder Ernst van Wulven, die het Hardenbroek moet hebben gesticht. Hij leefde omtrent het midden van de 13e eeuw. Op 27 oktober 1536 is het kasteel als ridderhofstad erkend door de Staten van Utrecht. In 1456 kwam het in het geslacht van Wynand van IJzendoorn die was getrouwd met een dochter, Catharina van Sterkenburg. Hun zoon Willen van IJzendoorn stierf kinderloos.

Daarna is het nog op verschillende familie’ s over gegaan. Uiteindelijk komt het in handen van het geslacht Aeswijn.

In die tijd gebeurt er iets verschrikkelijks. Anthonius Aeswijn is dan getrouwd met Margaretha Torck. Anthonius wordt na enige maanden dood gevonden in de bossen van Sterkenburg. Ondanks hoge beloning is de dader nooit gevonden.

Uiteindelijk komt het kasteel in handen van Hendrik de Groot. Na diens overlijden liet hij het na aan de stichting ‘De Kiem’ De huidige eigenaar heeft het ondergebracht in NSW-BV 

 

 

VeilingSterkenburg.jpg

Advertentie in de Telegraaf van 30 - 04 - 1977.

 

Kasteel Beverweerd.

 

Dit kasteel, nabij Werkhoven aan de kromme Rijn, dateert uit de 13e eeuw. Voor zover bekend was de oudste bewoner Zweder van Zuylen. In 1563 erft Filips Willem, een zoon van Willem van Oranje, Beverweerd. Al deze sterft komt het kasteel in handen van Prins Maurits. Dat is in 1620. Twee eeuwen lang blijft het dan in handen van het geslacht Nassau. In 1782 is het kasteel in bezit Hendrik Jacob Joh. Van Heeckeren van Enkhuizen.

Tot 1938 bleef het in eigendom van deze familie. In 1958 wordt het kasteel verkocht aan de stichting voor Quakerscholen. Later Internationale Quaker School Beverweerd. Daarna in Internationale School Beverweerd. Na 1997 heeft het kasteel enige jaren leeg gestaan. Sinds 17 mei 2005 is het in bezit van de Stichting Philadelphia Vegetarisch Centrum te Oosterbeek.

 

 

  

 

Tele.jpg 

Telegraaf 15-04-1991

Films:

http://www.hindersteyn.nl/bijeenkomsten/index.php 

https://www.youtube.com/watch?v=GUfrjgDfFlI 

 https://www.youtube.com/watch?v=qbv7DaHIMwM  

Links:

http://www.plaatsengids.nl/langbroek

 http://www.dbnl.org/

 http://www.kasteelonline.nl/polo.html

 http://www.tuinenstichting.nl/

 http://www.refdag.nl/nieuws/binnenland/langbroek_dorp_van_binnenkamers_en_voorname_kastelen_1_686512

Lees een boekje over het Kromme Rijngebied.

http://issuu.com/macareves/docs/het_kromme-rijngebied_2013_nr4

 

Literatuur:

 

Aardrijkskundig Woordenboek der Nederlanden, door Dr. A. J. van der Aa. Uitgave Jacobus Noorduyn, te Gorinchem 1846.

 

De Lekdijk van Amerongen naar Vreeswijk. Negen eeuwen bescherming van Utrecht en Holland, door Ad van Bemmel. Wijk bij Duurstede 2009.

 

Vechten voor vrijheid: oorlog en verzet op de Utrechtse Heuvelrug.

Loek Caspers & Uitgeverij Verloren B.v.

ISBN 978 – 90 – 6550 – 987 – 1.

Algemeen noodwendig woordenboek der zamenleving. Uitgave Gebroeders Diederichs, Amsterdam.

De Betuwe op slot. Jaarboek Stichting Tabula Batavorum Opheusden 2003.

Kijk op Utrecht. Redactie Tom Bouws. Elsevier Amsterdam – Brussel.

http://www.parlement.com/

Utrecht wat en hoe? Fietsgids Kosmos reisgidsen.

Fiets en wandelroutes in de gemeente Utrechtse Heuvelrug. Leentje Volkers en Bob Walker.

Tuinen in de middeleeuwen, René Ernst Victor Stuip, C. Vellekoop.

 Byvoegzels op het Vaderlandsch woordenboek, Jacobus Kok, uitgeverij Johannes Allart 1761..

 

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb