Betuwse zoekplaatjes op: http://www.betuwsekring.nl/BKvP/Opsporing_verzocht_Betuwe.html
Het vergeten dorp Drumpt.
Nu al met 63 afbeeldingen.
Wat zou het mooi zijn als een bordje zoals hierboven bij de ingangen van het dorp Drumpt zou komen.
We zouden het bijna vergeten he? De Sportparklaan was vroeger de Lingedijk. Als je naar Zoelen ging dan moest je onder het tunneltje door. Vlak voor het tunneltje aan de linkerkant stond deze boerenhoeve. Hier woonden de familie 'Janssen.
Hierinder de tekst bij de foto' s van Trix Manders - Janssen.
De boerderij werdt vroeger bewoond door Cornelis Jansen en Grada Jansen van den Heuvel en hun 8 kinderen ( zie foto) en ons gezin Jan Janssen en Nel van het Hoofd en hun 5 kinderen. Links woonde oma en opa en rechts woonde wij. Een grappig anekdote is dat mijn Opa en oma met een s schreven en wij met twee ss. Foutje bij de inschrijving geboorte van 3 kinderen van de 8 kinderen. Zie foto. Wij woonde sportparklaan 26. Toen mijn opa en oma er gingen wonen was het nog Lingedijk . Misschien kun je het zien de boerderij/hofstede is uit 1831. De boerderij is gedeeltelijk af gebrand in juli 1949 door kousen die rondom de kachel hingen te drogen.
Boerderij Janssen no. 24 en 26.
Gezicht op de boerderij vanaf het Zoelensepad. Vroeger ging je onder de het tunneltje door naar Zoelen.
De in 1949 afgebrande boerenhoeve..
Hieronder foto tijdens de onteigening ongeveer 1977.
Hieronder de herinneringen van Fred Manders.
Bij Foto Dorpsstraat, links de 4 kleine huisjes (met schuin kapje nog) later plat dak waar de families, van links naar rechts, v Toorn, Kranenburg, Snikkers en Manders woonden.
Daarna links, woonde fam. v Zetten, en daarna links de fam. Thijssen.
Rechts nog te zien de boerderij van de fam. Schoots. (tevens huisbaas van de 4 kleine huisjes er tegenover.
Bij foto Mientje v Alfen, vader van Alfen was ook timmerman en "kistte overledenen" als hij iemand moest kisten die hij wat minder mocht dan gaf hij aan dat hij de kist zo zou dichtspijkeren dat deze er nooit meer uit zou komen. (is ook nooit gebeurt)
Tante Loes, (v Ommeren) voor mij (ons) denk ik 1 van de meest indrukwekkendste mensen uit mijn jeugd, (was volgens mij fam. van de fam. Wonink in de dorpsstraat in Drumpt, vader Wonink werkte er volgens mij in de boekhouding) Ze bracht ons Drumptenaren vaak naar school in Kerk-Avezaath als het slecht weer was. Er zaten veel Drumptenaren in Kerk Avezaath op school. Ook Roel de Kruijf (toen aan het Zoelenschepad/Groenendijk) onderhield deze route van brengen en halen. Ze hebben het vast samen afgesproken.
Bakker Cees van Ooijen wie kent hem niet, heb er zelf gewerkt, brood uitventen, brood snijden, ovens laden en uitladen, s avonds /zaterdags en als je vrij was, voor 2,5 gulden per keer, wat een bedragen.
De melkboer v Rijn had enige concurrentie van 2 gebroeders uit Kapel Avezaath (ben de naam kwijt)
Het winkeltje van Wim Bergakker aan de sportparklaan was van hemzelf en de inkooporganisatie Centra.
Het postkantoortje in dorpsstraat 5 was van de fam. Vink, ze bleef bij alle telefoongesprekken er bij zitten want de klikken moesten geteld worden, en ze wist gelijk ook een hoop wat er werd gezegd.
De Moespot, wat hebben we daar veel gepionierd, kersen geplukt bij Driekus de Waal en Jan v Zetten want die hadden daar de boomgaarden of deze gepacht. Verderop had je de fam. v Wijk, deze hadden ook fruit aan het hout zoals aangegeven en een soort van verborgen café (niet illegaal maar je moest het weten)
De Elzenpasch, dat was voor de meeste(jonge Drumptenaren toen) een soort van survival/ ontdekkingsgebied. Er op uit , door de sloten over water enz, schaatsen in de winter ijsbanen maken en vooral veel strijd met het "half onsenbuurtje" (oranjebuurt) zoals wij het noemden. (koude kak) Slager een half onsje doe maar door de brievenbus.
De Hulster Hoeve, is ook bewoond door de fam. van der Zalm. Dries was een markante persoonlijkheid en hij had een soort van spraakgebrek, de mensen begrepen hem vaak niet. Was een paarden man.
Zoon Nico was ook een paardenman en heeft later een pand op de Rijsakkerweg bewoond. Heb hem eens een keer aangereden bij de Hamsebrug in Kerk Avezaath, hij had daar paarden staan.
Ben momenteel ook actief als (burgerlid) monumentencommissie gem Tiel en de geschiedenis van Tiel en Wadenoijen heeft altijd al interesse gehad maar verbazend wat je er nu nog van weet.
Elzenpasch in Drumpt.
Het prachtige Flipjeshuis in de bocht van de Burgemeester Meslaan tegenover de Dorpstraat.
Fraai landschap te Drumpt. Links op de achtergrond de kerk aan de Dorpstraat Elzenlaantje. Rechts de Zoelense molen.
Oud Drumpt.
Een prachtige aquarel van Nicolaas Wicart te Utrecht, voorstellend de Dorpstraat in Drumpt ca 1800.
Drumpt Dorpsstraat van heel lang geleden. Tekenaar onbekend. Dit is de oude kerk aan het Elzenlaantje hoek Dorpsstraat. Een pracht afbeelding die dwingt tot het natekenen ervan en dan in kleur. Bij de put een paar mensen die mogelijk dorst hadden. Mogelijk dat hier ook de paarden werden gedrenkt. Zo te zien was het warm weer. Ik denk dat de tekenaar heeft gezeten op de kruising Drumptselaan. Het was in die tijd van slechte zandwegen een hele reis. Mogelijk ging deze van Tiel, richting Zoelen naar Buren en Culemborg. Dat betekende over de Lingedijk en Lingedijk thans Sportparklaan, Dorpstraat, Culemborgse Grintweg naar de Hamsebrug, waar tol moest worden betaald. Opvallend is het trapgeveltje op het pand rechts. Ook is er een uithangbord te zien waarop de herbergier zijn waren aan prijst.
Deze tekening van mij is gekleurd met Derwent ArtietS fine art. colour Pencils 72 verschillende kleuren potloden. Kijk op: http://www.pencils.co.uk/
In deze oude kerk is de in Tiel geboren Generaal Chassé in het huwelijk getreden met Johanna Adriana van Nieuwenhoven . Bijzonder was dat in deze dienst tegelijk in het huwelijk traden de broer van zijn vrouw met de zus van Chassé.
Baron David Hendrik Chassé. Een schilderij van Jan Willem Pieneman
Drumpt anno 800.
Hoe oud is Drumpt eigenlijk? Drumpt wordt al genoemd in een oorkonde van 850.
Het Chronicon Tielense, de Tielse Kroniek, vermeld dat er in 1276 achter
Drumpt, in het Diets die nyen damme geheten, aan gene zijde van de Linge werd
gelegd.
Diets is een overkoepelende oude Middelnederlandse taal
uit circa 1200 tot 1500. Diets betekend mogelijk zoiets als ‘volk’. Eigenlijk is Drumpt dus best wel oud.
Even verderop vermeld de schrijver van dezelfde Kroniek dat 16 dagen voor de
kalendae van mei (16 april) 1303 achter Drumpt langs de Linge een dam is
aangelegd, die in de volksmond gewoonlijk die Nyen-damme werd genoemd. Dat is de tegenwoordige Groenedijk. Mogelijk is dat de foto zoals hierboven staat afgebeeld, waarop vermeld staat De stompe boomgaard.
De Elzenpasch was heel lang geleden een bijna ondoordringbaar moerassig gebied. Dit is een foto van mij in het huidige park.
Een foto uit 1909 of 1910 Ergens op de Elzenpasch in Drumpt.
1100.
De oorspronkelijke kerk is rond 1100 gebouwd op de plaats waar nu de begraafplaats is aan het Elzenlaantje.De gevel bevatte een wapensteen. Daarop stond aangegeven: Anno 1683. Dat is het bouwjaar. Op de steen staat de tekst: Sub hoc signo resurrexi. Het zou ook kunnen zijn dat het van de kerk afkomstig is. Want in dat jaar moet ook de kerk, mogelijk gedeeltelijk zijn herbouwd of verbouwd.
In mijn Vreemde Woordenboek heb ik naar een verklaring van de latijnse woorden gezocht. Sub: onder voorwaarde, Hoc: te dezer plaatse / in deze maand, Signo: mijnheer, Resurrecxi: herrijzen, opstanding. Mogelijk heeft de tekst te maken met de Opstanding der doden op de Jongste Dag. Dat is de dag dat Christus weer komt en de Zijnen zal vergaderen. En het eindoordeel komt.
Het oude, maar fraai gerestaureerde Baarhuisje, is uit 1683. Ook heel oud dus.
1200.
Het Tielse Kalendarium vermeld dat Godfried, abt van Etternach, op verzoek van Hertog Hendrik van Brabant, de kerk van Drumpt af staat aan het kapitel van St. Walburg te Tiel. Dit kapitel mag in het vervolg de pastoor van Drumpt aanwijzen. Jaarlijks moet de pastoor wel het jaargeld aan het abt van Etternach afdragen.
1328.
Op 1 juni van dat jaar verklaart Johannes, bisschop van Utrecht de bezittingen te Tiel, Zandwijk en Drumpt, die vroeger aan de proost en het kapitel te Arnhem behoorden, te hebben overgedragen aan het Duitse huis bij Utrecht, behoudens het recht van de proost en het kapitel te Arnhem op de tienden en de novale tienden van de gemeente onder Tiel. Ik denk wel eens dat de kerk in die tijden drukker was met het verkrijgen van bezit en macht dan de geestelijke verzorging van de broeders en zusters.
Baarhuisje uit 1683 voor de restauratie.
En na de restauratie.
1400.
Drumpt grenst aan Tiel, Wadenoyen, Kerk – Avezaath, Kapel –
Avezaath en Zoelen. Van een vaste dorpskern kon je vroeger niet spreken.
Het is mogelijk ontstaan toen het rivierengebied in de negende eeuw wat meer bevolkt raakte toen de oeverwallen van de rivieren de Linge en de Zoel rivierruggen ontstonden . Drumpt, Wadenoyen en Passewaay vormden één gemeente. Die werd het Kerspel Drumpt genoemd. Een kerspel is een kerkelijke naam over een gebied waarover de kerk, wat de leden betreft, de geestelijke zorg hadden. Deze naam is later over genomen door de burgelijke overheid.
Het beeld dat Drumpt een heel rustig dorp was is maar deels waar. Op 7 juli 1427 staken de troepen van Rudolf van Diepenholt de Rijn bij Rhenen over om een aantal Betuwse dorpen te plunderen. Terwijl ze hiermee bezig waren werden ze verdreven door een klein, maar dapper legertje van Gelderse mannen. Rudolf en de zijnen werden behoorlijk afgedroogd. Maar dezelfde Rudolf zon op wraak. Samen met Willem van Buren overviel hij daarna de stad Tiel. Maar dat mislukte. Toen hebben ze de dorpen Drumpt, Geldermalsen, Wadenoyen, Zandwijk en Zoelen geplunderd.
Bij de enorme belegering in 1528 van Tiel lag er ook een leger in Drumpt. Te weten het leger van de Walen. Zie voor meer hierover op: http://hennepe.jouwweb.nl/de-belegering-van-de-stad-tiel-in-1528
1600.
De Reformatie. Veel valt daar niet over te zeggen.Toen de edelen in 1566 hun smeekschrift in Brussel aan de landvoogdes aanboden werden ze door één van haar dienaren uitgescholden voor gueux ( geus). Dat betekend zoiets als 'bedelaars'. Deze naam werd door de protestanten daarna gebruikt als erenaam. Steeds meer mensen gingen over naar het protestantse geloof, waaronder ook predikanten. Op 21 en 22 september 1566, dat was op een zaterdag en zondag, waren er twee calvinistische predikanten in Drumpt aanwezig. Veel inwoners vanTiel gingen naar hen toe om te luisteren. Het zal druk zijn geweest in de toenmalige kerk in Drumpt. Er moet toen, volgens Dr. E. Smit in zijn Geschiedenis van Tiel, een oproep zijn gedaan tot een beeldenstorm. Of dat werkelijk is gebeurd is niet duidelijk. Een week later was er weer een oproer. Maar niet in Drumpt maar in Tiel zelf. Kijk daarvoor op: http://hennepe.jouwweb.nl/kerkgeschiedenis-tiel-deel-4
De Rooms katholieken in Tiel kwamen na de machtswisseling in stilte bijeen. Dit gebeurde mogelijk ook in Drumpt ten huize van Hendrik de Jongh.Huub van Heiningen weet te melden in zijn Devotie en Macht in Tiel dat er in die tijd in Drumpt een man werkzaam was met de naam Richland Herberens van Wely.Hij moet de geschiedenis zijn ingegaan als de laatste pastoor van Drumpt. Vanaf 1853 vielen de Katholieken in Drumpt onder de geestelijke zorg van de parochie van de Heilige Dominicus te Tiel.
1784.
In dat jaar bereikte het water te Zoelen een grote hoogte zodat een gedeelte van Drumpt blank kwam te staan. Door de strenge vorst bevroor het.
Hervormde kerk in Drumpt.
De Drumptse Nederlands Herv. Kerk werd gebouwd in 1861 aan de Burgemeester Meslaan, toen nog Zandweg geheten. Het stuk grond was al in 1859 gekocht voor 465 gulden. Het is een zgn Waterstaatskerk. Dit omdat het is gebouwd vanwege de rijkssubsidie. Daardoor was men verplicht om de gebouwen in te laten schrijven in de brandborgmaatschappij. Dat dit ook werkelijk is gebeurd is te zien in het ingemetselde verzekeringsplaatje. Achterin de kerk hangt nog een gevelsteen van de kerk die in de Dorpstraat heeft gestaan.
In deze steen staat het wapen van de familie van Els. Eveneens het jaar 1683. Deze familie moet veel bezittingen in Drumpt hebben gehad. Diederick van Els, die zich ook liet noemen heer van Soelendam en Swanenburg, was lid van de Staten Generaal.
De kerk is in neoclassistische stijl gebouwd. Zie voor de betekenis neoclassicisme op: http://nl.wikipedia.org/wiki/Neoclassicisme
Toen in 1860 de huidige kerk werd gebouwd is de eerste steen gelegd door de burgemeester van de gemeente Wadenoyen, Dhr. A. van Heemskerk Brandwijk. Deze was ook kerkvoogd.
De kerk wordt iedere zondag nog gebruikt. Het orgel, dat stamt uit 1874, is gebouwd door de orgelbouwer K. M. van Puffelen uit Zaltbommel.
Oude ansicht van de Dorpstraat.
Huize Zorgvlied Burgmeester Meslaan.
Dorpsstraat Drumpt.
Thedingsweert aan de Lingeweg, op de grens van Drumpt - Wadenoyen.
Geerestein.
Huize Geerestein Burg. Meslaan 121.
De naam Geerestein is al heel oud. Geerestein, wie kent het mooie pand nou niet?
Het huidige pand moet een voorganger hebben gehad, want in 1332 is het al in het bezit van Henrick van Balveren. Het wordt dan genoemd Huys to Droemt. Het is dan omgeven van 4 merghen lant.
In begin 1400 is het geheel in het bezit van een fam. van Avezaath. Vanaf 1444 is ene J. van Steenhuyse eigenaar van het huis. Het wordt dan omringd met de hofstad en 5 merghen land En even verderop nog 8 merghen genaamd de Gallencamp. Jarenlang, tot aan het begin 1600, blijft het door vererving in de fam. Steenhuys. Als dochter Anna Maria trouwt met jonker Arnd van Haaften, laat hij zich heer tot Geerenstein tot Drumpt noemen. Daarna was Gijsbert van de Poll heer van Geerestein.
Na hem moet het door een brand zijn verwoest. Als in 1840 Nieuw Geerestein wordt gebouwd stuit men op de oude kelders met gewelven.
In Drumpt zit ook nog best wat in de grond dat voor een leek als ik van archeologische waarde is.Twee heften van bestek. Een paardetand, en een slagtandje van een wild zwijn? En een knoop van een uniform van de Eerste Hollandsche Spoorwegmaatschappij uit circa 1878. Rechts een kleine kanonskogel van 4 cm doorsnee.. Mogelijk uit de 80 jarige oorlog? Gevonden op een stukje land wat ik had gepacht van Wim Berendse, Lingeweg 2. Hoek Groenedijk, Burg. Meslaan, Lingeweg.
Zie voor rapport archeologisch onderzoek bezinkstation Laan van Westroyen: http://www.acvu-hbs.nl/Website%20ZANaanvulling/zan035_Tiel-Laan%20van%20Westroijen_bureau+boor.pdf
Vroeger had je voor de aanleg en onderhoud van wegen een
Wegschap. Bij hevige of langdurige regenval spoelden vaak hele stukken weg. Om
snelle reparaties van de weg te doen plaats vinden werden er op verschillende
plaatsen zandhopen gelegd. In Drumpt was dat bij huize Geerestein en bij de
Roskam, hoek Dorpsstraat Burg. Meslaan. En als je over de Culemborgse Grintweg
over de Hamse brug wilde, moest je tol betalen. Een bord van de tolheffing heeft jaren lang in Café de Hamse Brug gehangen. Het bekende T. B. C. lijntje
Tiel, Buren, Culemborg, liep ook via Drumpt via de Roskam en de Kruising naar de Herv. Kerk. Vervolgens met een slingerbocht naar de Hamse Brug aan de Culemborchse Grintweg. Daar begon een dubbelspoor.
De lagere school in Drumpt werd gebouwd in 1867. Zeven jaar later dus dan de huidige kerk. Deze school stond schuin tegen over de kerk. In een gedenksteen staat dat Dhr. J.J. van Lith de Jeude, burgemeester van Wadenoyen de eerste steen heeft gelegd op 14 mei 1867.
De gemeente Wadenoyen had als gemeentewapen dat bestond uit een bord met daarop een zilveren vis met daarbij vier gouden kruisjes op een rode achtergrond. De vis zal zeer waarschijnlijk een zalm voorstellen. De dorpen Drumpt en Wadenoyen lagen dan wel niet aan een rivier, Maar een groot gebied van het buitengebied, namelijk Passewaay, wel. Dat lag en ligt uiteraard nog aan de grote rivier de Waal.
De Moespot lang geleden.
Boven het oude poststempel van Drumpt. Midden de Moespot. Onder Veldwachter Dijk.
De veldwachter Dijk, hierboven afgebeeld, moest in grensgevallen met de naburige gemeente Tiel wel eens handelend optreden. Op wat meer indruk te maken nam hij zijn hond mee. Dit dier vergezelde hem wel vaker tijdens zijn werk als veldwachter in de gemeente Wadenoyen waar Drumpt toen onder viel. Wel een groot gebied hoor voor één man.
Drumpt had vroeger, circa 1875 een eigen postkantoortje. Nou, postkantoortje? Het was eigenlijk een bestelhuis. Veel moet men er zich niet bij voorstellen. Maar het had wel een eigen poststempel. Het bestelhuis heeft bestaan tot 1887. Vermoedelijk heeft het gestaan waar nu de het straatje de Wingerd is. De post werd rond gebracht per voet.
Zo zal de postbode er in die tijd er hebben uitgezien. Dit is een foto van elders in het het land. Maar het geeft wel een beeld.
Rechts de paal die de grens aangaf tussen de gemeente Wadenoyen, waar Drumpt onder viel, en de gemeente Zoelen. Deze paal staat aan de Culemborgse Grintweg. Er staan geen lettertekens op.
Op 14 juli 1936 werd een nieuw postkantoor geopend aan de Dorpsstraat. Maar met ingang van 1 maart 1953 is het weer opgeheven.
Zie voor meer info: http://www.postzegelblog.nl/2011/05/04/verloren-plaatsnamen-drumpt/
Ook Wadenoyen had een bestelhuis. Dat was op de Dreef 20 bij Gerrit Muyen. Maar, hoewel ik invaller was in Wadenoyen heb ik dat niet meer mee gemaakt.Toen ik in 1970 bij de Tielse post kwam te werken was Adriaan de Jong de vaste besteller in Drumpt. Als Adriaan vrij was moesten wij hem vervangen. Hoewel de wijk best wel groot was deden wij het graag. In die tijd werden op de dorpen de aow. nog door de postbode uitbetaald. In Drumpt waren dat toen een stuk of vijf. Helemaal aan het eind van de Rijsakkerweg was dat bij mevrouw Dorrestijn. Meestal kregen we dan een zakcentje voor het brengen van de centjes. Dat gold ook bij de anderen.
De Tolbrug.
De oude houten brug Drumpt - Zoelen.
De houten tolbrug van Drumpt naar Zoelen was tot 1943 een tolbrug. Tolrecht had de familie Hey. Dit tolrecht is in 1943 door de gemeente Zoelen afgekocht. De omliggende gemeenten en provincie verleenden hieraan hun medewerking. Eindelijk konden de bewoners van Drumpt zonder kosten te maken naar Zoelen, en omgekeerd. Het toltarief was één cent per persoon. Maar de Zoelenaren behoefden maar één halve cent te betalen. In 1944 is de brug door de Duitsers opgeblazen. De reden hiervan is onbekend. De brug is na de oorlog tijdelijk hersteld. Enkele jaren later kwam er een door het Rijk aangeboden Bailybrug te liggen. Doch in 1960 werd de huidige brug gebouwd.
Boerderijtje Lingeweg 1.
Het Zoelense pad.
IJzeren hek met de oude naam 'Den Hispel' op het Zoelense pad in Drumpt.
Een aparte geschiedenis is het Zoelense pad in Drumpt. Dit pad lag er al begin 1800. Het was een smal onverhard pad dat vooral werd gebruikt door de inwoners van Zoelen die lopend naar de markt in Tiel wilden. Voorheen moest men helemaal over de Groenedijk via de toen nog Culemborgse grintweg (nu Burgemeester Meslaan) om in Tiel te komen. Maar via het paadje sneed men een aanmerkelijk stuk af.Ergens moest men onderweg over een sloot. Daar was voor het gemak een smalle plank overheen gelegd. Mogelijk zonder leuning. Met een kruiwagen of fiets was het een heel avontuur. Wie weet hoeveel mensen er natte voeten hebben gekregen. In 1920 is er een duiker geplaatst met een dam. Langs het Zoelense pad vormde zich met de tijd een buurtje. Dit werd in de volksmond ‘Den Hispel’ genoemd. Er stond ook een boerderij - herbergje. Dichter naar Tiel stond de boerderij ‘Ruimzicht.’ Zou de postbode uit die tijd ook van het pad gebruik hebben gemaakt? Mogelijke betekenis van de Hispel: de hispel past net op 'e brijpot .
Zie voor Hispel op: http://www.dbnl.org/tekst/stoe002nede01_01/zoek.php Daar wel even het woordje Hispel in typen. Mogelijk dat hier de betekenis van het woord staat.
Naar aanleiding van het Zoelense pad ben ik op zoek gegaan in oude boeken en tijdschriften. Ik vond in het blad 'De Kampioen' van de A.N.W.B. van 3 maart 1905 een mededeling van genoemde bond over het plaatsen van wegwijzers. Mogelijk dat dit slaat op het Zoelense pad.
'Te Drumpt: waar de binnenweg naar Zoelen zich afscheidt van den hoofdweg of Oude Lingendijk; en waar de weg van Drumpt en een binnenweg van Tiel zich vereenigen met den hoofdweg Tiel - Zoelen. Beide onder toezicht van den heer G. Ribbius, Consul te Tiel.'
Uit de Oude Pers.
(Ik hoop dat de toenmalige berichtgeving juist is geweest.)
Mientje van Alfen uit de Dorpstraat in Drumpt.
Prachtige oude afbeelding van de Dorpstraat.
FAILLISSEMENTEN. Uitgesproken:
9 Nov.: F. v. d. Graaf, koopman, Drumpt R.e. Mr. D. Visser, Cur. Mr. J. van Nes te Tiel Johanna Gijsberta Heuff, zonder beroep, Drumpt, R.e. en Cur. als voren.
Tilburgse Courant 14 - 11 - 1928.
ERNSTIG VERKEERSONGEVAL TE DRUMPT
Vanmorgen heeft op den Rijksweg te Drumpt een ernstig verkeersongeval plaats gehad. De (63 jarige landbouwer T. Leisink uit Drumpt wilde per rijwiel den Rijksweg oversteken, om den weg naar Achter-Drumpt in te slaan. Hierbij heeft hij even geweifeld, waardoor hij onder een passeerend», auto geraakte. De toestand van het slachtoffer is hopeloos.
Het Vaderland: staat - en letterkundig nieuwsblad 01 - 09 - 1937.
EEN PAUKENPAARD UIT DRUMPT.
Gisterenmiddag heeft de commandant van de Kon. lijfgarde uit Londen, vertegenwoordigd door twee officieren, majoor G. W. le Heux, directeur van de remontecommissie in Nederland en E. H. Juckema van Burmania baron Rengers van Warmenhuizen, kamerheer van H. K. H. Prinses Juliana, aangekocht van den heer P. G. Heuff, paardenhandelaar te Drumpt, een roodbont paard, bestemd voor den dienst van paukenpaard.
Nieuwe Tilburgse Courant 16 - 09 - 1937.
Een biet van 23 pond.
Boerderij Hengstenburg in Drumpt. Foto archief Bert van de Haar Enschede.
Op de boerderij Hengstenburg te Drumpt, bij Tiel, heeft de landbouwer O. Vink, een voederbiet van niet minder dan 23 pond gerooit.
Het Vaderland: staat en letterkundig nieuwsblad 25 - 10 - 1940.
Officieele Berichten.
O. a.
Bij Koninklijk besluit is ...... toegekend de bronzen eeremedaille der Oranje Nassauorde aan P. J. Bergacker, arbeider op het landgoed Elzen Pasch bij de familie Meijer te Drumpt......
Het Vaderland: staat en letterkundig nieuwsblad. 02 - 03 - 1925.
Het opgegeten bankbiljet.
Op een schriftelijke verklaring van getuigen heeft de directie van de Nederlandsche bank aan De Krieger te Drumpt, van wien onlangs door een geit een bankbiljet van f 25 werd verslonden, een nieuw biljet toegezonden.
Uit Het nieuws van de dag voor Nederlandsch - Indië van 04 - 07 - 1901.
Na 74 jaar.
Bij gelegenheid der kermis te Drumpt (Gelderland) in 1827 werd een der kermisgangers het hoofd finaal afgesneden. De kermis werd daarop geschorst. Thans na 74 jaren heeft Drumpt voor het eerst weer kermis gevierd. Alles is in beste orde afgelopen. Niemand schijnt thans het hoofd te hebben verloren tijdens de kermispret.
Het Vaderland : Staat en letterkundig nieuwsblad 09 - 11 - 1933.
Koster vermist.
Sedert Dinsdag wordt te Drumpt de koster van de Ned. Herv. kerk vermist. Men vreest dat hem een ongeluk is overkomen.
Het nieuws van de dag voor Nederlandsch - Indië 16 - 10 - 1907.
Staking van catechisanten.
Een werkstaking van catechisanten is niet allerdaagsch. Te Drumpt heerscht er eene al sedert twee jaren. De oorzaak daarvan is, dat de predikant de catechisatie op Zondag heeft gezet en de boerenjongens en meisjes dezen vrijen dag daaraan niet geven willen.
De catechisatie wordt dus niet bezocht en tengevolge daarvan worden geen nieuwe lidmaten aangenomen.
Het nieuws van den dag voor Nederlandsch - Indië.
Advertentie.
Dagblad van Noord - Brabant. 18 - 04 - 1942.
H.H. Middenstanders!
Wilt U voor Uw Kruideniers - Middenstands - en of Correspondentiediploma' s of Manufacturen _ brevet slagen? Wendt U tot het reeds veel cursiten tellend: Instituut voor Middenstands Vakonderwijs in Nederland. Tel: 2633 Drumpt Post Tiel D 99a.
Bron van deze artikelen is te vinden op: http://kranten.kb.nl/
Belangrijke Drumptenaren.
Cornelis Pijnacker Hordijk.
13 april 1847 te Drumpt - 3 september 1908 te Haarlem.
Mr. Cornelis Pijnacker Hordijk werd geboren op 13 april 1847 te Drumpt.
Zijn vader was Dr. Abraham Pijnacker Hordijk, arts te Drumpt. Zijn moeder Geertruida Johanna van Wijk kwam uit Kerk - Avezaath.
Cornelis trouwde op 18 - 12 - 1870 te Utrecht met Theodore Esther Bijnkershoek van der Koog. Ui dit gezin zijn drie kinderen geboren. Een zoon ( die op 7 jarige leeftijd overleed) en twee dochters.
Cornelis was lid van Nederlands Hervormde kerk.
Drager van de ridderorden: Commandeur in de Orde van de Nederlandse Leeuw. En Grootofficier in de Orde van Oranje - Nassau.
Hij was een vooraanstaand Nederlands Jurist en Staatsman. In Utrecht promoveerde hij, en werd in 1874 hoogleraar staatsrecht en het Romeins recht te Amsterdam. In 1881 hoogleraar oud Vaderlands recht te Utrecht. Ook was hij lid van de Vereniging tot uitgaaf van Bronnen van het oud Vaderlandse Recht. In die hoedanigheid schreef hij het ‘De oudste willekeuren van Amsterdam’. En de ‘Rechtsbronnen van Zutphen’. Van 1882 tot 1883 was hij minister van Binnenlandse Zaken in het kabinet van Lynden van Sandenburg.. Gevolgd in 1885 als gouverneur van Drente. Daarna de post van Gouverneur – Generaal van Nederlands – Indië ( 1888 tot 1893). Verder was hij lid van de Eerste Kamer van de Staten Generaal van 1894 tot 1902. Ook zat hij in enkele Staatscommissies.
Mr. Cornelis Pijnacker Hordijk overleed op 3 september 1908 te Haarlem.
Jacobus, Martinus Pijnacker Hordijk
Geb: 27 - 04 - 1842 Overl. 09 - 08 - 1918.
Hij was een broer van Cornelis . Geboren te Drumpt 27 april 1842, overleden in den Haag 9 augustus 1918. Ook hij was een Nederlands politicus.
J. M. Pijnacker Hordijk huwde in Djokjakarta op 30 november 1871 met Francisca, Carolina Wieseman. In dit huwelijk werden 7 kinderen geboren. Te weten: 4 dochters en 3 zonen.
Hij zat voor de Liberale Unie in de Tweede Kamer. Daarvoor was hij medewerker in de particuliere landbouw in Nederlands - Indië ( Java). Lid van de Residentieraad in Djokjakarta.
Verder had hij tal van nevenfuncties. Waaronder als voorzitter Vereniging voor lijkverbranding. Hij was Nederlands Hervormd.
Zie voor meer informatie: http://www.parlementairdocumentatiecentrum.nl/id/vg09ll559h3w#p9
Tante Loes. J.S. van Ommeren - van Vessen.
Wie was nou Tante Loes uit Drumpt? Ik kom haar tegen in het boek van Adriaan P. de Kleuver 'De Betuwe'. In het hoofdstuk 'Met tante Loes naar 'De Kleiputten.' Het verhaal gaat dat de steenfabriek in Buren ophield te bestaan. Adriaan las in de krant dat de gemeente buren daar woningen wilde bouwen. Op een dag kwam tante Loes bij Adriaan op bezoek dat er al hele lappen van het orchideeënveld waren omgelegd. Ze had de toenmalige burgemeesterse gebeld. Maar die gaf haar te kennen dat er zeker huizen zouden worden gebouwd. Verzet was dus zinloos, aldus de eerste burger van de stad. Maar dan komt de kracht van een natuurliefhebber naar boven. Tante Loes ging naar een vergadering van de Ned. Ver. tot Behoud van Natuurmonumenten. Nadat de toenmalige voorzitter Mr. Bloemers, Commissaris van de Koningin, zijn ietwat reserves had algelegd, kwam de zin: 'Vraag Adriaan P. de Kleuver maar een rapport met inventarisatie aan mij toe te zenden, dan zie ik wel verder'. Men heeft het geweten in Buren. Het gebied de Burense Kleiputten, met heel hun plantenschat en vogelrijkdom, is binnen een week aangewezen als Beschermd Gebied. Zo zie je maar wat enkele doordouwers kunnen bereiken. Van dit feit is mevr. J.S. van Ommeren - van Vessen ( Alias Tante Loes)de grondlegster. Wie kan mij meer vertellen over deze Drumptse vrouw?
Foto' s van (oud) dorpsbewoners van Drumpt.
Dik van Oort vertelde mij:
'Dr. Asjes, Dr. de Beus, Dr.van der Valk en Dr Casparie woonden in Drumpt. En de bakker was van Ooyen uit de Dorpsstraat.
De winkel van bakker van Ooyen.
Die bezorgde ook aan huis maar had ook een winkel. Ook was er een melkboer van Rijn in de Dorpsstraat. Ook die bezorgde aan huis. Daar kon je in die tijd ook aan huis kopen. Gewoon een emmertje mee nemen van huis. Het kon allemaal. Het pand bestaat niet meer. Maar van Rijn is later verhuisd naar de Balije no 8. In de Sportparklaan op no 40? had je een winkel. Daar dreef de fam Bergakker hun handel. De Vivo? Wie weet meer? En het postkantoortje was in de Dorpsstraat no 5.' In de Moespot was vroeger ook een cafeetje van van Wijk.
In de prachtige boerderij 'De Gouden Wagen',woonden in mijn tijd twee gezinnen met de naam Velders. De kinderen van de ene familie ken ik wel bij voornaam. Theo, Magda en Olga. De gezinnen woonden wel gescheiden van elkaar. Dus een ieder gezin had zijn eigen privacy.'
Een mooie foto van de broertjes van Oort.V.l.n.r. Ernst, Dik, Hennie. In de Moespot. Nu is het de Wadensteinlaan. Foto circa 1957. En een achtergrond met peren.
Tot zover de herinneringen D. van Oort.
Hieronder het mooie verhaal en foto' s van Jan Bergacker.
Ik ben als 5 jarig jongetje in Drumpt komen wonen in 1951. In het huis woonde de familie van Ooyen. Zij emigreerden naar Canada. Bertus Koenen uit Kerk Avezaath, bezat daar een kruidenierswinkel, kocht de winkel in Drumpt en had toen iemand nodig die daar kon gaan wonen en werken. Mijn vader die bij groothandel Heuff werkte, kende Koenen goed en zodoende verhuisden wij van Tiel naar Drumpt. De Centrawinkel lag toen nog aan de Lingedijk D 170. Later is de naam veranderd in Sportparklaan.
In de begin jaren was er nog geen waterleiding. Water kwam nog uit de pomp en de wc was ook primitief. Badderen ging nog gewoon in de kamer in de teil. Halverwege de jaren vijftig is de boel verbouwd,gemoderniseerd. De winkel werd opgeknapt en de pakhuizen vernieuwd. Na enige jaren in loondienst gewerkt te hebben, hebben mijn ouders de zaak van Koenen overgenomen.
In 1976 toen de woonwijk de Hennepe gebouwd werd, mocht Centra daar een supermarkt starten. Mijn vader werd daarvoor gevraagd. Hij bedankte voor die eer. Hij was toen al zestig jaar en had geen opvolgers in de zaak. De familie Walraven is er wel een supermarkt begonnen. Onze winkel hield opheffingsuitverkoop en mijn vader ging bij Walraven in loondienst tot zijn pensioen. In 1992 is hij overleden en in 1994 is het pand verkocht.
De wijk is in al die jaren enorm veranderd. De Dode Linge overstroomde ‘s winters nog wel eens. De sloten achter ons huis liepen vol en als het ging vriezen schaatste ik van huis naar de Dode Linge over de slootjes. Voetballen deden we in de “Leg”.
Voor de winkel, achter de dijk lag een verlaging met knotwilgen. De “leg”noemden wij die verlaging. De jongens uit de straat konden daar heerlijk spelen.
Jan Bergacker.
Volgens Henk Burgers had de fam . Bergakker in Drumpt een centra supermarktje. Henk daarvoor mijn hartelijke dank.
Meer informatie is uiteraard van harte welkom.
( Die info is er uiteraard gekomen. Zie foto' s en verhaal van Jan Bergacker.)
Die informatie kwam er ook. Nu van Hans Vink.
* Herinneringen van de in Drumpt geboren en getogen Hans Vink.
′ Op de splitsing van de Burgemeester Meslaan en de Dorpsstraat (aan de kant van de Dorpsstraat) stond een café “De Waal”, de eigenaar was Drikus de Waal. Het café is nu een woonhuis.
Daar tegenover staat een groot landhuis, destijds bewoond door de directeur van De Betuwe, familie Couverne. Onlangs kwam ik van dat huis een tekening tegen op internet, het huis stond model voor een tekening in een van de verhalen in de Flipje-reeks. Ik ben geboren in het “schoolhuis”, dat is de woning die aan de oude (kleuter-) school tegenover De Balije is gebouwd. Voor de hernummering van de Burgemeester Meslaan was dat huisnummer 50. Mijn vader, Rutger Vink, was tot omstreeks 1960 koster van de Hervormde Kerk. Dat was een voorwaarde om dat huis te mogen huren. Koster zijn was in die tijd overigens geen dankbare taak. De kleuterjuf in die tijd was Juffrouw Rokus.
Op de kleuterschool zaten ook alle jonge kinderen die net uit de Molukken kwamen en woonden in, zoals je al schreef, de Elzenpasch. Als kleuter ben ik daar wel met de klasgenootjes (wij noemden ze Ambonezen) geweest, de omstandigheden waren erg slecht, de villa was aan het vervallen en de Molukkers kwamen min of meer berooid uit Ambon. Heel veel later heeft Tielenaar Jan Ribbius nog geprobeerd het landgoed met de restanten van de villa te kopen en te herbouwen. Zover ik weet is dat afgeketst op procedures en/of de politiek.
In het “schoolhuis” woont nu Twan Becker van de RSG. In die tijd liepen de achtertuinen helemaal door naar de Moespot. Daar waar nu onder meer de Wadensteinlaan gelegen is teelde mijn vader aardappelen en boontjes. De familie Van Arkel (Cees, Jan, Truus en Lenie), toen onze buren en nu tandarts Van Essen, dreven daar zelfs een compleet boerenbedrijf met vee en fruit.
In het grote witte huis, onze buren aan de andere kant en ik meen nu nummer 81, woonde de familie Van Ommeren. Zij hadden in die tijd een boekhoud- en/of administratiekantoor in dat pand.
Medio jaren ’70 zat ik in een inspraakgroep “Rivierenland in de Maak” waar we mochten meepraten over plannen voor de streek. We mochten over alles praten maar één regel stond vast: “Het karakter van de Moespot blijft behouden”. Ik weet niet hoe lang jij de Moespot kent maar één ding is zeker, van dat karakter is helaas niets over.
De predikant van de Hervormde Gemeente Drumpt woonde destijds in wat de pastorie werd genoemd, het grote huis aan de Dorpsstraat achter voormalig café De Waal. Naast dat huis zat ook de ingang van de begraafplaats, die ingang is nu verplaatst naar de Elzenlaan.
Huisarts Van der Valk heb ik nog gekend, hij werd inderdaad opgevolgd door dokter De Beus die later weer werd opgevolgd door dokter Lagro. Die is later inderdaad samengegaan met dokter Caspari.
Je schreef over supermarkt Bergakker, die kan ik me nog goed herinneren hoewel kruidenier een betere term is. Als mijn broer of ik “Even naar Bergakker” moesten dan was dat een boodschap doen. Het was een winkel annex woning en het pand wordt nu als woonhuis gebruikt. Het is huisnummer 40 aan de Sportparklaan. Op de driesprong Sportparklaan-Dorpsstraat stond een “patattent”, eigenaar was de heer Van der Kooy die op de Dorpsstraat 50 woonde. Het keetje stond rond 1960 op het stuk waar nu ongeveer beetje de Pleijt begint.
Het voormalig gemeentehuis aan de Burgemeester Meslaan waarover je schreef is, nog voor Wim Schipper er met het streekarchief in trok, gebruikt als bibliotheek. Als kleuter haalden we daar de leesboekjes.
Het gebied De Veluwe. Dat gebied ken ik heel goed, mijn grootouders hadden daar op de Rijsakkerweg een boerderij met pluimvee, koeien, varkens, pony’s en fruit. De boerderij lag ongeveer aan het eind van de straat waar het dood loopt en met de Linge in de achtertuin. Mijn vader is daar met zijn broers opgegroeid, de boerderij en de grond eromheen heette: “Vinkenhof”. Tot voor kort kwam je “Vinkenhof” nog tegen op staf- en topografiekaarten maar ik meen dat die naam nu niet meer gebruikt wordt. Mijn grootvader fokte, als hobby, pony’s en dat deed hij met veel succes. Nog heel lang kwam de naam “Meerke van Vinkenhof” in de stambomen voor. Na het overlijden van mijn grootvader (Willem Hendrik Vink) heeft mijn oma rond 1960 de boerderij verkocht aan ene Van Wijk. De boerderij is recent gesloopt en er is een woonhuis op de grond gebouwd.
Een 100 meter meer naar het begin van de Rijsakkerweg staat een boerderij, ook aan de kant van de Linge, wat verder van de straat. Daar is, ik denk in de jaren ’70, een inval gedaan omdat er op grote schaal illegaal jenever werd gestookt.
Op de Lingedijk bij de spoorwegovergang waar nu een advocatenkantoor zit, was café “De Koele Bron” gelegen. Dat was een redelijk groot bedrijf dat in of rond 1982 is afgebrand. Veel Tielenaren kennen dat nog goed omdat de rijexamens daar werden afgenomen en men van daaruit examen deed. ‘
Hans Vink.
Ik ben het helemaal met jou eens Hans. Van de Moespot zoals het toen was is helemaal niets meer over. Ondanks de beloften van de politiek.
'
Molukkers, oftewel Ambonezen, omstreeks 1957 op de Burgemeester Meslaan tegenover wat nu de Balije is dus voor onze woning. Links zie je de NH-kerk. Fotoarchief Hans Vink.
Palmpasen voor de woning Burgemeester Meslaan 50 (nu 83) omstreeks 1956 met mijn grotere broer Wim allebei in het bezit van een palmpasen. Fotoarchief Hans Vink.
Samen met mijn grotere broer Wim en mijn grootouders Willem Hendrik Vink ((1886-1961) en Meerke Vink-van Zetten (1889-1972) op de Rijsakkerweg ("Vinkenhof") omstreeks 1955. Fotoarchief Hans Vink.
De grenswijziging van 1956 betekende dat Drumpt dat jarenlang, met de buurtschap Passewaai, behoorde tot de gemeente Wadenoyen, nu bij Tiel werd gevoegd.
Wadenoyen werd bij de gemeente Zoelen ingelijfd. In de 70 jaren van de 20e eeuw
werden er door de gemeente Tiel 700 woningen gebouwd. Het zgn. plan Rauwenhof
en Groenendaal. In de 60er jaren was het
ziekenhuis Bethesda, nu Rivierenland, verrezen
aan de Burg. Meslaan President Kennedylaan.
Gevolgd door het revalidatie en reactiveringcentrum ‘Nieuw Vrijthof’.
Het streekarchief werd in 1961 ondergebracht in het voormalige
gemeentehuis van Wadenoyen aan de Burg. Meslaan te Drumpt De eerste
archiefbeheerder werd dhr. J. de Hoed.
Een prachtige wandeling was altijd door de Moespot . Heel Idyllisch.
Maar ook het Zoelensepad Groenedijk en de Rijsakkerweg mocht er zijn. Ook nu
nog.
Een prachtige boerderij stond op Groenendaal. De boerderij heette Groenendaal. Een mooie oprijlaan herinnerd nog aan de mooie boerderij met haar prachtige luiken. Helaas moest de zo op het oog een monumentale boerderij plaats maken voor de nieuwbouw. Op deze plek is nu het Ooievaarsnest. Eigenaar van de boerderij Groenendaal was in de jaren 70 de familie van Beusichem. Ik vind het nog altijd heel jammer dat deze mooie boerderij niet is ingepast in de nieuwbouw. Waar een wil is is een weg. Ik denk vaak dat die wil er lang niet altijd is bij de gemeente Tiel. Een kleuterschool stond in die jaren in de Burg. Meslaan 85.
En dat alles was omringt door een prachtige natuur. Heel veel boomgaarden die in het voorjaar prachtige bloesems vertoonden. Het oude Drumpt was een lusthof om er te vertoeven.
Het type landhuizen, die wij tegenwoordig kennen als de Oranjebuurt, werden rond 1936 gebouwd. Deze fraaie panden werden bewoond door de meer gegoeden. Deze profiteerden van het lagere belastingtarief van de gemeente Wadenoyen. Dit stak Tiel wel. Deze oranjebuurt is gebouwd op een gedeelte van het landgoed 'De Elzenpasch'. De percelen waarop gebouwd is hadden toen de namen Reuversboomgaard, de Vierhont en de plaats waar de tuinmanswoning van het landgoed heeft gestaan.
Het eerste corso van Tiel werd gehouden in Drumpt. Het aantal bezoekers telde circa 30.000. De Gouden Wagen heeft al eens op de slooplijst gestaan. Onbegrijpelijk toch? Gelukkig is het niet gesloopt.
De Elzenpasch.
Een pasch is mogelijk een bosnaam. Het zou ook een doorgang kunnen betekenen. In Wadenoyen voorbij de brug naar Kapel - Avezaath heb je ook een buurtje dat in de volksmond 'de Pasch' wordt genoemd.Dat zijn de nummers 22 t/m 30 aan de Lingedijk.
Het parkje, 'de Elzenpasch,'thans 10 hectare groot, behoorde vroeger tot het gelijknamige landgoed van 45 hectare groot. Het lag aan de Zandweg Tiel, Drumpt Buren. Thans Burgemeester Meslaan hoek Groenendaallaan.
Hoe het gebied er heel lang geleden er uit zag daarbij moeten we denken aan een nogal wild en ruig landschap van struikgewas met natte gedeelten waar veel riet groeide. Ook waren er gedeelten waar veel griendhout groeide. Het snijgriend, dat zijn de dunne twijgen, werd voornamelijk gebruikt voor het maken van manden en korven. De dikke takken waren meestal geschikt voor het vervaardigen van stelen van diverse gereedschappen. Ook werden er zinkstukken van gevlochten. Zinkstukken zijn gevlochten matten. Deze worden nog altijd gebruikt in de waterbouw voor het verstevigen van dijken etc.
Landgoed 'De Elzenpasch.'
Huize 'Buitenzorg.'
Als in 1773 de Zandweg Tiel, via Drumpt, naar Buren en Culemborg wordt aangelegd valt de naam Elzenpasch. Een van de eerste bewoners op de Elzenpasch is mogelijk de familie Calkoen. Deze heeft in dit gebied een buitenhuis en een Meestoof. Al schijnt er in 1681 er ook al mensen in de Elzenpasch te hebben vertoeft. Op 5 januari van dat jaar moet er Timan van Heerick uit Leiden zijn vermoord bij het ‘Kleyne Hoofken’ in de Elzenpasch. Timan had nogal dure kleding aan. Om dit verhaal kort te houden: Ene Baggerman en zijn zoon bekenden nadat ze drie keer op de pijnbank werden verhoord. Ze zijn op dezelfde wijze om het leven gebracht. Namelijk door messteken in de hals. De preciese toedracht vertel ik liever niet omdat ik die te gruwelijk vind. Het oog om oog en tand om tand gebeurde nog in die tijd. De straf was mogelijk nog gruwelijker dan de wandaad. En dat in een zich christelijke noemende natie. Hoewel we van die tijd kunnen spreken van de geboorte van de Nederlandse Staat. En dan gaat het niet altijd zoals het zou moeten gaan.
Een kleine veertig jaar na Calkoen blijkt dat D de Jongh eigenaar is van een perceel in dit gebied. Deze de Jongh was notaris in Tiel, maar kocht meerdere percelen grond in Drumpt. Na het overlijden van D. de Jongh en zijn vrouw, werd dochter Anna en haar man Cornelis de Jongh erfgenaam. Zij erfden het gehele gebied, groot 45 hectare. Hierbij hoorde ook het statige boerenhuis, ‘de Gouden Wagen.’ Villa ‘de Elzenpasch zal mogelijk in 1843 zijn gebouwd.
Een Meekrapstoof zoals die er mogelijk heeft uitgezien in de Elzenpasch. Zie voor uitleg:http://nl.wikipedia.org/wiki/Meekrapstoof
In 1847 kocht ene H. Meijer Davidszn het gehele landgoed ‘De Elzenpasch' voor circa 52.000 gulden. Vanaf dat moment kreeg de villa de naam ‘Buitenzorg’. Het prachtige koetshuis op de hoek Burgemeester Meslaan – Groenendaallaan liet de heer Meijer in 1849 bouwen. Het is in 1989 op de gemeentelijke monumentenlijst geplaatst.
Hendricus Meijer, geboren in 1799, erfde in 1835 het gehele bedrijf in Schiedam. Dat bedrijf bestond vermoedelijk o.a. uit 14 branderijen, 2 mouterijen een aantal pak en woonhuizen. Hij huwde op 29 mei 1839 met Petronella Cornelia Giele. In 1847 verhuisde hij met zijn vrouw en drie kinderen naar de Elzenpasch in Drumpt.
De familie Meijer leefde enigszins teruggetrokken. Dat paste precies bij het weelderige maar ingetogen karakter van het landgoed. Hier leek de tijd wel stil te staan. Het prachtige ‘Buitenzorg’ met de mooie waranda. De mooie tropische plantenkuipen met daarin o. a. de Aloë’ s en tropische varens. Die werden gekweekt in de grote kassen. Alles ademde een sfeer van rust en vrede. De familie Meijer was Rooms Katholiek. Daar deed men ook naar. Ook als er de wekelijkse vleesloze vrijdag was. Evengoed kreeg het personeel wel vlees op vrijdag. Het personeel was niets of Nederlands Hervormd. Hard werken hoefde het personeel niet. ‘Maar, zei de heer Meijer, ze verdienen ook niet veel.’ Dirk en Herman Bergakker waren in vaste dienst op het landgoed. Zij deden, samen met Jan van Ooyen al het boerenwerk op de Nest. Jan van Ooyen was ook koetsier. Bastiaan Kempers, de tuinman, woonde ook op het landgoed. Op een eilandje in de gracht stond een prachtig theekoepeltje. Op de gracht was het s’ winters prettig schaatsen als er ijs op lag. Dan was het even gedaan met de rust op het landgoed. Maar daarna leefde de familie weer teruggetrokken. Maar als er een financiële of materiële nood was in Drumpt deed men nooit tevergeefs een beroep op de familie Meijer. Er werd vaak zeer vorstelijk en ruimhartig gegeven.
Hierboven een schets van mij van Villa Buitenzorg van de familie Meier. Om de villa heen was heel veel groen aanwezig. Tezamen met onderstaande foto' s hebben we nu een mooi beeld van een aantal panden van het landgoed. Ontbreek nog de tuinmanswoning.
Boven het Koetsiershuis. Bouwjaar 1849. Onder de statige boerderij 'De Gouden Wagen.
De Hulster Hoeve. Bouwjaar 1840.
Als op 30 juli 1930 de laatste bewoonster Anna Meijer overlijdt, betekend dat ook in zekere zin het overlijden van het landgoed ‘De Elzenpasch.’ Anna wordt bijgezet in het familiegraf op de Rooms Katholieke begraafplaats aan de J. D. van Leeuwenstraat te Tiel, ( Zandwijk). Anna liet een legaat na van 5000, - gulden aan de gemeente Wadenoyen voor de Algemene Armen van Drumpt. In juli 1931 werden er verschillende percelen van het landgoed verkocht aan aannemers, boeren en fruitkwekers. De aftakeling van het landgoed begon. De familie van de Kraats huurde in circa 1935 het huis en tuin er omheen om er een pension, theeschenkerij en café van te maken. Ook was er een speeltuintje gerealiseerd. Mogelijk dat er nog ouderen onder ons zijn die zich dat nog kunnen herinneren.
De gemeente Wadenoyen ontwikkelde een uitbreidingsplan. G. Kleinendorst bouwde in de jaren 1936 – 1937 het Julianaplein. In de eerste dagen van de oorlog werden er door de Duitse luchtmacht 74 bommen afgeworpen in de omgeving van de villa. Dit vanwege het feit dat de 113e Batterij van de Luchtdoelartillerie was gelegerd. Eén militair werd slechts lichtgewond. Een tiental vijandelijke vliegtuigen moet zijn neergehaald. In 1942 werden er evacués uit Rotterdam en den Haag ondergebracht. Ook voor andere tijdelijke opvang werd de villa gebruikt. In 1951 diende het nog voor tijdelijke opvang van de Zuid – Molukkers. Kijk voor foto' s op: http://www.vijfeeuwenmigratie.nl/tags/elzenpasch Let wel op de auteursrechten die er mogelijk op zitten.
In 1967 brandde de villa af. De Stad Tiel was weer een mooi monument armer.
In de oorlog moet er een in Drumpt een 15 c.m. kanon hebben waarmede de Duitschers nu en dan een schot moeten hebben gelost op den overkant.
Oranjebuurt Drumpt van voor de oorlog.
Kijk voor heel veel fraaie afbeeldingen van vroeger op:
Ten noorden van Drumpt bevindt zich de oude buurtschap Veluwe.
Zie ook: http://www.plaatsengids.nl/de-veluwe
Kerken in het voormalige Drumpt.
Hervormde kerk Drumpt. http://www.pkntiel.nl/pagina74.html
Op het voormalige Drumptse grondgebied staat in de componistenbuurt, vlak bij de tennisclub en het Rivierenlandcollege, de Gereformeerde Magnificatkerk. Kijk op: http://www.magnificatkerk.nl/
Dijkhuisje Passewaay.
Hoewel niet direct in Drumpt, toch zullen Drumptenaren van vroeger er mee te maken hebben gehad. Dit is een Dijkwachtershuisje dat staat aan de dijk in Passewaay. Het is een magazijnuit de 19e eeuw. Het werd gebruikt voor opslag van gereedschap en dergelijke voor het dijkleger. Als het hoog water was werd het dijkleger opgeroepen voor bewaking en eventuele reparaties van de dijk. Dit magazijn, dat is gebouwd door het Polderdistrict Tielerwaard, is thans eigendom van de Stichting Stadsherstel Tiel. Foto: John van de Haar.
Zie voor meer Betuwe op: http://hennepe.jouwweb.nl/vergeten-dorpen-en-buurtschappen-in-de-tielerwaard-betuwe
en http://hennepe.jouwweb.nl/vergeten-buurtschappen-in-de-betuwe
Literatuur:
De Tielse Kroniek.
Plaatsengids.nl zie hier boven.
Een hoenderik vol van Henk Manders.
Tussen Toverlantaarn en Teletekst.
De Elzenpasch het lot van een huis. van C.M. Daalderop - Bruggeman.
Versteend verleden, en Devotie en Macht van Huub van Heiningen.
De Geschiedenis van Tiel, Dr. E. Smit.
Terugblik 'De Betuwe op slot' Kobus van Ingen. Tabula Batavorum.
De stille miljoenen van het Rivierenlan, Aad Nekeman.
Sporen in het Landschap, J.D.H. Harten. Uitgeverij Matrijs.
Tiel, juni 2011.
Egbert van de Haar.